Gönül kırıklarımı süpüren rüzgâr

Kaçmak neye yarardı bilmiyorum

Ökse otuna sardığım nakışların

Bu saatten sonra ne hükmü var

Nereye evrilir gençlik yıllarım

Biri karanlığa gömdü yüzümü

Biri erken kapadı gözlerimi

Sorgusuz mitillerin ardında

Yastığa düştü

Kardelenler…

 

Mevsim nisan!

Ölü bakışlarını sağaltan

Teni çıplak ağaçların/

Güllü fistan giyim zamanı

Körpe dallarda gelin telleri

Bir nihavent şarkı gibi

Moda defilesidir doğa

Hiç tutmamış aşıların

Gözleri patlar sevinçten

Kirazın coşkusu

Eriğe yarar

Heyecanla…

 

Bilmiyorum;

Kaç kez açıldı kapısı

Nisyan kuyularının

Ruhum abat olacaktır

Elbet gül zamanlarda

Sevgiyle…

 

Artık buralar!

Güneşin hükmüdür

Gönül çelen bakışların

Dilinde…

 

Nereye evrilirsen orda kalır

Zaman/

Her zaman…

 

( Nisyan Abat Olmadan başlıklı yazı prens tarafından 2.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.