Ne Güzelde Gülümseyerek Bakmýþtýnýz.

Bu mektubu dün sizi gördüðüm, karþýlýklý bakýþtýðýmýz o otobüs duraðýnýn karþýsýndaki kitapçýnýn önünde oturmuþ yazýyorum. O gün telaþla ikimizde ayný kitabý almak için elimizi uzatmýþ, sonrasýnda karþýlýklý bakýþmýþtýk. Ýkimizde, Sabahattin Ali’nin ”Kürk Mantolu Madonna” kitabýný ararken, ayný anda bulmuþ el atmýþtýk. Ne güzelde gülümseyerek bakmýþtýnýz. Kitaptan bir tane kalmýþtý. Ben size buyurun siz alýn, sende hayýr buyur sen al demiþ en sonunda, senin almaný ýsrarla sana kabul ettirmiþ, okuyunca bana getirip beni okumamý söylemiþ ve çekip gitmiþtiniz.

Sizi iki gündür bekliyorum gelmediniz, merak içinde kaldým. Kitapçýya sizi tarif ederek sordum, birkaç günlüðüne þehir dýþýna gittiðinizi söyledi, rahat bir nefes aldým. Sizin gelecek olmanýz buluþmamýz bana bir nefes oldu, birkaç gündür kendimde deðilim sanki havalarda uçuyorum. Adresini kitapçýdan aldým, posta kutuna attým, alýr okursan seni kitapçýda beklediðimi unutma,selamlarýmla.

Mehmet Aluç