DÖNEMEM...

Ne zaman karıştırsam eski resimleri,
Gözlerim hep gözlerine mıhlanıp kalıyor.
Sanki karşımdaymışsın gibi,
Yorgun kalbimin atışları hızlanıyor.
Yitik düşlerimi arıyorum bakışlarında,
Kırık dökük hâtırâların arasında,
Beraber dinlediğimiz şarkıları buluyorum,
Sûzidil notalar, gidişine ağlıyor kulaklarımda.
Ayıptır, yazıktır, günahtır, unut bitsin, diyorum,
Zavallı ahmak yüreğime söz geçiremiyorum.

Ne kara sevdaymış, kararttı gülüşlerimi,
Sorgusuz-suâlsiz, duruşmasız-mahkemesiz,
Verdi hükmünü, önce kırdı kalemimi
Sonra, bakışlarıyla gözlerini gözlerime,
Ümitlerimi de hapsetti nalan yüreğime.
“Müebbet” yazdı, silinmez kalemle defterine,
Bu ne vicdansız karardır ey sevda!
Ne hâldeyim, nasılım, dönüp bakmadı bir daha,
Şimdi, yorgun yılları yükledim vefasız yollara,
Demir alıyorum artık bu eski rıhtımdan,
Açtım yelkenleri yüzüyorum, sonsuz maviliklere, 
İçimde, alıştığım bir tadımlık yürek sızıntısı
Senden kalan, kafiyesiz, ölçüsüz birkaç mısra,
Ve kalp çarpıntısıyla gidiyorum bu şehirden.

“Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden”
Diyor ya şâir, peki, ben geri gelir miyim bir daha?
Hâyır… Hâyır, az vaktim kaldı,
Allah bilir ya, belki de çıkamam sabaha.

#aslanyılmaz#sürgünadam#
( Dönemem başlıklı yazı sürgünadam tarafından 25.12.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.