Ey GURBET
Ağır ağır yürüyorsun içimdeki geceye
hep tren istasyonları sevdin?
bir de sevdiklerimden koparmayı
her ayrılık bir acı, uzakların ardında
kırık dökük boynu bükük hikâyeler gibisin
söyle, hangi gölgenle dillendireceksin bu ayrılığı.
Ey sevdiğim,
yine bu sabah Ege'yi Marmara'yı özledim
yeşilçam'ı Türkan Şoray'ı Kadir İnanır'ı
Üsküdar'ı Emirgan'ı Çamlıca'yı özledim
geçen gemileri seyrediyorum beyaz kanatlı martılarla
küçüksu'da bu güzellikleri sensiz yaşamakta varmış.
İlk aşk şiirimi senin adınla başladım İstanbul
ne yapsam
farklı bir nota çıkmıyor sensiz sazımdan
yine seyretsem Boğaz'ı alabildiğine
uyusam, Kabataş'ın nemli kumlarında
ve bir daha hiç uyanmasam.
Nuri Dağdelen