Kapan
Haksızlık olmaz mı ya, kırk yılımın kadını,
Neden sana açiyim içimin zindanını ?
Ağzım da saklı kaldı, ilk cümle son kelime ?
Bir bahar dalı gibi düşerken ellerime...
Asla düşünmemiştim, ne yalan, ne de kibir,
Bahar gözlerimizden öpüyorken birebir...
Bir sonbahar sabahı, çıkarken yolculuğa,
Derdimi anlatmayı deniyordum bu çağa...
Ya ben anlatamadım, ya kimse anlamadı,
Neye başladım sandım, içimde yarım kaldı !
Güneşin zeval vakti, doğmamıştım ben oysa,
Beni yarımlıklara düşüren hangi yasa ?
Yoksa çok geç mi kaldım, yahut doğdum çok erken,
Nasıl alışır insan, ağlamaya, gülerken ?...
Oysa biz saatleri, çok geç vakte kurmuştuk,
Uyandık bir yangınla, ilk ocakta tutuştuk !...
Biz zannedip herkesi, inanarak, kanarak ;
Adımladık yolları, cayır cayır yanarak !...
Bütün yolları kesip, geçitleri tıkayıp ,
Kalırken elimiz de, boş kafes, kuşu kayıp !...
Kaç yaprak kaldı sahi, düştüğün o dallardan,
Geçerken alnı açık, ömürlük sevdalardan...
Çöz de artık dilimi, dinleme sözlerimi,
Kanat gersem de göğe, ben bilirm yerimi...
Boşa aranma artık, olmaz halden anlayan !
Bana ait bu zindan, hem mahkumum, gardiyan ...
Yine yağmur yağıyor, baksana çise çise,
Bir kuş kapayamadan, dönerken evimize !...
(
Kapan başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
25.03.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
