Pencere kuzeyde dereye bakip cilgalari gözleyen

Kimin kolyesidir ki sarmasiklarla karanfilceden itirdan

Yoksul bir ay cavgini gibi isidikca yalpalayan karanligin

Tutunacak yeri olmayan sacaklarina ve örtüsüne bürünerek

Kac kapi kac bucak kimin..

Kirilp koptugu her hozan cardaklarla ve cakir dikenleriyle bölüserek

Sahtiyene dönmüs sefiller koynundaki gazap günlügünün

 Meteligine renkli boncuklar bagladigi düsten hayalden

Cözülen her ilmegi agrili ignelere sarip sarmalayan morlarin allarin

Maviler siyalar beyazlar arasinda göreceksin..

Kapandigi yerden acilinca bir kere daha esigine cikaran sabahi göreceksin

Seni göreceksin

Sana baktikca yolunu bulan gününe kavusan ekmegi suyu topragi

Aynadan disari ve bu tarafi

Sevgilim,

Sevgilim…!

 

Seyfi Karaca…….Eylül / 21