Online Üye
Online Ziyaretçi
Çarşıda, pazarda birilerinin gelip bol acılı hikayeler anlatarak dilenmesine alıştım. Cami kenarında oturmuş gelip geçene hayır duası ederek dilenenlere amin der geçerim, rahatsız bile olmam. Neticede hayır duasında bulunuyor, inşallah samimi olarak dua ediyordur.
Lokantada bir şeyler yer, içerken masanın yanına yaklaşıp acıklı hikayeler anlatıp dilenilmesinden olabildiğince rahatsız olurum. Yediğimden, içtiğimden zevk alamam, boğazımdan zor geçer. İstemeyerek garsonu çağırıp uzaklaştırmasını isterim.
Yukarıdaki dilenciler genelde yetişkinler ama bir de mini dilenciler var. Es geçilecek gibi değil, mini dilencilere dikkat çekmek istiyorum. Yine çarşı pazarda su veya mendil filan satanlardan bahsetmiyorum. Bahsettiğim dilenciler, 10 yaş civarı kız çocukları ve yanındaki 3 – 5 yaşındaki mini mini yavrulardır. Çarşıda çok defa karşılaştım, 10 yaşındaki bir kız çocuğu yanında bazen sürüyerek gezdirdiği 3 veya 5 yaşındaki bir çocukla dileniyor. “10 yaşındaki bir kız çocuğu, yanında daha küçük bir çocukla dileniyorsa, ne var bunda? “ denebilir ama kazın ayağı o kadar da değildir!
5 -10 yaşlarındaki bir çocuk akranlarıyla parkta veya sokakta oynamak ister. 5 - 10 yaşındaki bir çocuk bisiklet filan sürmek ister. O mini yavrular gezmek, tozmak, yaramazlık yapmak, yiyip içmek isterler. 5- 10 yaşındaki bir çocuk hayatının en güzel günlerini şen şakrak yaşamak ister. Hangi vicdan sahibi 5 veya 10 yaşındaki çocuklarının dilenmesini isteyebilir ki? Hangi şefkat, merhamet sahibi, insani duygularını yitirmemiş anne veya baba çocuklarını dilenmeye zorlayabilir ki? 5 - 10 yaşındaki bir çocuk kendi isteğiyle dilenmez. Bu çocukları mutlaka (biyolojik) ebeveyni veya başka birileri zorla dilendirmektedir.
Halen, ne olmuş yani 5 – 10 yaşındaki çocuklar dileniyorlarsa diyen varsa, lütfen yazıyı okumayı bıraksın!
Evlat sahibi olmuş ama anne veya baba olamamış, 5 – 10 yaşındaki çocuklara ömrünün en güzel günlerini yaşatmak yerine, yavruları dilenmeye zorlamakla başkalarının cebindekin paraya göz diktirmektedirler!
Küçük yaşta yalan, yüzsüzlük gibi şeyler bu çocukların mesleği haline gelmektedir. En beteri ise, bu çocuklar dilendikleri süre hep büyükler tarafından görmezden gelinip hor ve hakir görülüp azarlanabilinmektedirler.
Eve az para getirdikleri için belki evde azarlanıp şiddet görüyorlardır. “5 veya 10 yaşındaki mini dilenciler ebeveynleri veya başkaları tarafından suç makinesi olarak yetiştiriliyorlar!” desem abartmış sayılmam.
Yıllarca göz dikip istedikleri ama genelde alamadıkları o paraları bir gün gelir almanın bir yolunu bulur bu çocuklar. Sadece para değil, kendilerini yıllarca hor gören, azarlayanlardan içte birikmiş yılların öcünü de alırlar, hem de zevkle, hem de keyfle! Bu çocukların şebeke veya çete halinde ileride başka insanlara zarar vermekten başka bir uğraşılarının olmayacağı yani dolandırılıçık, sahtekarlık, esrar veya insan tüccarlığı gibi suçlarla meşgul olacakları çok büyük ihtimaldir.
Mini dilencilerin ebeveynleri veya başkaları tarafından çocuklukları gasp edilip suç makinesi olarak yetiştirilirken devlet nerede diye merak ettim.
Çocuklukları gasp edilen o mini yavrular adına, ileride bu çocuklar tarafından zarar görecek insanlar adına yetkililerden: bu utanca, bu zulme, bu vahşete son verilmesini istirham ediyorum. Bizim yavrularımız nasıl her şeyin en iyisine, en güzeline layıksa, bu çocuklar da aynen her şeyin en iyisi ve güzelini hak etmektedirler. Bu çocukların anne veya babaları atalık vazifesini yerine getirmiyor diye bu çocukların hayatı daha küçük yaştan neden perişan olsun ki? Bu çocuklar (insanlıktan nasibini alamamış) anne, baba veya başkaları tarafından ihmal ve istismar ediyorlarsa, devletin bu zulme dur demesi gerekmektedir.
Devletimizin gücüne ve duyarlılığına güveniyor, 5 - 10 yaşındaki körpe yavruların kötü emeller daha fazla alet edilmelerine engel olacağını bekliyorum.
Abdullah konuksever