Online Üye
Online Ziyaretçi
Tez kelleni git affettir.
Karşındaki büyük derttir.
Namıdiğer Kul Fikret’tir.
Gel bu işten cay Abdullah.
Yaşlı kurttur, fena bozar.
Kalem vurup mezar kazar.
Ağıtlarda şöyle yazar;
Ah! Abdullah, Vay! Abdullah.
Ne Çerkez’i ne Dadaşı
Dinlemiyor vatantaşı.
Aha pirinç aha taşı,
Ayıkla da say Abdullah.
Söz edilir güreşinden,
Ardındaki yüz leşinden.
Sıkıyorsa koş peşinden,
Bu Kul Fikret tay Abdullah.
Bu dünyadan at yükünü.
Vasiyet yaz ört üstünü.
O mektuba tam bu günü,
Tarih diye koy Abdullah.
Yedi imam çağırdı o.
Teneşire yatırdı o.
Cenazende hazırdı o.
Kulak verip duy Abdullah.
Öcün varsa borcu benim.
Burda Aslan burcu benim.
Koca kurdun harcı benim.
Tüm aleme yay Abdullah.