...

Yine birazdan ay mehtaba duracak,

Yine kararan gökte dolaşacak,

Artık günlük sıkıntılar görünmez olacak,

Evrenin derinliklerine yönelecek,

En uzak yıldızlara kadar sızacağız…

 

Dünyanın mağdur edişine son verecek,

Yeniden tüm Türk dünyasını uyandıracak,

Dirilişe, uyanışa, yükselişe davet edecek,

Her gün yeni bir zafere, yeni zaferlere

Aşkla, şevkle, gönüllü olarak koşacağız…

 

Hak ve hakikat bizleri göreve çağırırken,

Suyun durmadığı gibi düşman da uyumazken

Bizlere durmak, bizlere uyumak düşer mi?

Olur-olmazla, sıradan ve boş şeylerle

Kardeş kardeşe kırılıp, kızıp hiç küser mi?

 

Düşman çokmuş, sayısız hain varmış,

Bizde iman ve bizde irade varken ne söker?

“Ey Türk titre ve kendine gel” diyen atanın

Çağlar ötesinden gelen sesi yine kükrer

Yeniden bizi göreve çağırır tekrar, tekrar…

 

Türk olmanın şuuruyla durma, kalk ve yürü…

Sen yürü ki, peşine takılsın insanın en özgürü

Ardından rüzgârı sen sürükle, ateşi sen tutuştur

Kendini küçük ve hakir görme, evrenin sahibi

-Yeryüzünde ordularım vardır- diye değer verirken

...

Ant - 100621

( Ay Mehtaba Durdu başlıklı yazı Kocamanoğlu tarafından 10.06.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.