Yavaşça terk ederken Nisan'ın ayak sesi,
Yeşile yeşil kattı yağmurların çisesi.
Gitti gidiyor derken şu mikrobun busesi;
Yine diriltiverdik, başımıza belayı,
Ezberledik çaresiz gece gündüz selayı.
Milletçe üşüyoruz, yüreğimiz ayazda,
Tam kapanma gelirken, şiirler bile nazda.
Trafik kazaları yasakla raya girdi,
İnsanlar çarşı, pazar yoluna yaya girdi,
Evlere boş vakitte, badana boya girdi,
Kadın cinayetleri, inada tavan yaptı,
Çocuklar yine gelin, kızıl kıyamet koptu.
Milletçe üşüyoruz, yüreğimiz ayazda,
Gözümüz ne türküde, ne şarkıda ne sazda.
Terör dersen sessizce canımızı yakıyor,
Bilip bilmedik nice kan dökülüp akıyor,
Amerika sasıdı, Ermenice kokuyor.
Sözde soykırım diye dünyayı aldatıyor,
Güneş bile utanıp, vakitsizce batıyor.
Milletçe üşüyoruz, yüreğimiz ayazda,
Çileler bitmeyecek, bu baharda, bu yazda.
Geldi gelecek derken, Ramazan yola çıktı,
Dönüşüne ne kaldı, günler su gibi aktı.
Ağzımızda mahzun ve buruk bir tat bıraktı.
Ne teravih, ne cami, hepsi bir hayal oldu,
Mahya yazılarıyla, gönül teselli buldu.
Milletçe üşüyoruz, yüreğimiz ayazda,
İçimiz kıpırdanır, eksik kalan bir hazda.
Yüzlerimiz gülse de bir yerde bir eksik var,
Siyasiler durmadan kendince yasak savar,
Görüşmeler kısıtlı, kapılar oldu duvar.
Bayram gelecek diye heyecan arıyoruz,
Nice çaresizliği dertlere karıyoruz.
Milletçe üşüyoruz, yüreğimiz ayazda,
Dışarı çıkmak için kulağımız cevazda.
Kul Fikret maruzatın, yankılanır bakarsın,
Ya güzelce giyinip kravatı takarsın.
Ya da evde oturup, kandilleri yakarsın.
"Umut gönlün ekmeği, umar ha umar umar!"
Ya yazı, ya da tura, hayat oldu bir kumar.
Milletçe üşüyoruz, yüreğimiz ayazda,
Gözlerimiz semada, ellerimiz niyazda.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
26 Nisan 2021 Saat 19.25 Yasaklı Günler)
Güzelçamlı/Kuşadası
