Neyim var, neyim yok, bakayım dedim?
Yastığın altından, patlak kart çıktı!
Bakkal defterini, yakayım dedim,
Cep delik, boş cüzdan, yırtık, pert çıktı!
Zengin emlak alır, gider tapuya,
Ev sahibim her ay, gelir kapıya,
Göz koymuştum, on dört ayar küpeye;
Hatun kaş-göz etti, hayli sert çıktı!
Birikmiş üst üste, tüm faturalar,
Kafamda cevapsız, deli sorular,
Kalmadı babamdan, dolar-avrolar;
Sanma ki dayım var, bana sırt çıktı!
Ensesi kalınlar, ihale kaptı,
Kimi pula kimi, makama taptı,
Garibanın şansı, hep geri tepti;
Çekmecemden, deste deste dert çıktı!
Canavar enflasyon, yıktı hâlimi,
Şeker var, tansiyon, büktü belimi,
Basmıyor kimseler, kapı zilimi;
İstihdam cenginden, yüzüm mort çıktı!
Yetmez gibi bir de çöktü pandemi,
Kapandım içeri, kusur bende mi?
Değiştirdim yıllar sonra gündemi;
Hedef üç çocuktu, saydım dört çıktı!
Her gece kıvranıp, yatamaz iken,
Lokmamı rahatça, yutamaz iken,
Okuyan kıza ev, tutamaz iken;
Şükür Yaratan’a, bize yurt çıktı!
Dedim insanlardan, biraz kaçayım,
Meramımı yalnız, bana açayım,
Sardığım tütünden, bir dal içeyim;
Tabakamdan yarım kalmış fırt çıktı!
Hissem yok, ha artsın, ha batırayım,
Bankaya, borsaya, ne yatırayım?
Son sözü söyleyip ve bitireyim;
Kaldırdım yastığı, aman ört çıktı!
03.04.2021
Muhittin Alaca
