Gecenin pençesini geçirdiği içli bir
yolculuk en çok da mehtabın kıyıma uğradığı kesif sessizlik elem yüklü bir
niyaz aşkın söküğüne eşlik eden nakkaş coşkusunu yitirmiş güleç güneşte saklı
binlerce yenin debdebeli bir yoksunluk kara tahtada yazılı nöbetçi öğrenci gibi
şairin giydiği kimlikle eşleşen nöbetler elbet yazgının da muhtırası belki de
çörek otu içine ektiklerine sabır ekleyen bir nazarın da ihmal verdiği ölüme
duyulan özlem gidenlerin ardına düşmediği aymazlığı gölgelerin varlığın şaibeli
hıçkırığında saklı satırların da nazarında cebelleştiği uhrevi bir yoksunluk.
Bir tebessüm çizdim gecenin peçesine
Rengi ve sesi olmayan bir yazgıydı
belki de
Aşkın ve makberin çağrısına denk
düşen
Kimse şirk koşan kadere
Refüze edilen varlığına iz düştü gece
İntihar öncesi şakıyan sesler sustu
İhmallerin nazarında
Sarhoştu gece lambası ve yanıp sönen
ışıklar.
Haylaz bir yolculuktu ölüme
methiyeler dizdiği
Sökün eden acıların nazarında
Kaybolan bir resimdi elbet gecenin
pençesinde
Saklı rüzgâra tutkuluydu şair ve
tutuklu
Bir recim belki bir kafiye özrü idi
Yalnızlığın da tek muhatabı idi kalem
ve şiir
Ölümcül bir içgüdü
Maviden ırkı umudun
Sürgülemişti hicabı
Kayrasında yalnızlığın
Yakasından düşmeyen nidaların
Dış sese eşlik eden gök taşlarında
Saklı bir yıldızdı belki de
gözlerinde.
Işıyan patavatsız acılar durağında
Aşka konuşlu her hece ve kelime
Kükreyen iç sesin ölümle dansı idi
hediye
Repertuarında saklı bir nüveden öte
Kimliğinden damlayan çiy taneleri
Lanetin öncüsü felaketin düş
kupüründe
Sönmeye yüz tutmuş bir kelebeğin de
kanatlarına
Dolan ya ışığı
Oysaki gece körüydü aydınlık
Aşkın taban tabana zıt olduğu
yalnızlık.
Tek kişilik sevgiden düşen payına
Yılmaz bir bekçi ki
Göğün reçinesinde saklı bunca iklimi
Yerin dibine sokan bir fetva
Ölü kimliğinde kalemin
Ölümsüzlük elbet ne haddine
Gecenin ve şairin
Zabıt tuttuğu bunca öykünün de
minvalinde
Dokunulmazlığı varlığın
Düşkün olduğu kadar
Hissedemediği nabzı elbet öldürülmüş
aşkın.
En çok da hoşça kal diyemediği bir
zabıtta
Tefekküre daldığı atlas ruhunda
Yıldızların zikreden hece hece
Tutunmaksa hayata
Aşktı elbet mubah olan sefil ruhuna
Göçen mevsimin de
Öç vakti
Kayda değer binlerce cümle
Yazılmadan unutulmuş bir romanın da
kahramanı.
İçindeki seyyah
Yüreğinde peyda olan
O bilinmez ki
Rahmetin haşmeti ile dokunmak ve
dökünmek
Uluyan gecenin kadirşinas kimliği
Her korumacı şiirde saklı bakiye
belli ki
Kaderin de iz düşümünde göğsüne
aldığı son darbe
Dudaklarından dökülen de değildi asla
Sona varmakla başa sarmanın ayrı
dünyalarında
Yok olan bir hikaye kahramanı
Ne zamanki şair yazacağım diye
düşmüştü yola…