Online Üye
Online Ziyaretçi
Bekleyiş
Biz sevda çekerken allarımıza
Baykuşlar kondular dallarımıza
Belki bu baykuşlar sebeb-i bahar
Belki bahardan da öte bahar var
Berzah
Sabır teslimiyet lütfetsin Hûda
Riyasız yüzdürsün pak helâl suda
Kimleri almadı Âlem-i berzah
Firavun Marx Kârûn Hitler ve Buda
Çomar
Münafıklık kibrin varı
Gayya satar din pazarı
Hodgamlar çomar eylemiş
Şuursuz şair yazarı
Çukur
Domuz çiftliğinde temiz et ister
Ribâ çukurunda bereket ister
"Helâl dairesi keyfe kâfidir"
Kur’ân samimiyet kizbi ret ister
Eblehler
Amel binasını herkes öremez
Zulmü seyredenler cennet göremez
"Bana dokunmayan" diyen eblehler
Secdede de ölse Hakka varamaz
Unutma
Ruh bilene imar vardır
Edep hayâ ve ar vardır
Unutmaki arsızlara
İlâhi bir şamar vardır
Rüzgâr Sesi
Yetim yüzlü sokakta yırtığını arayan
Bir öksüz gördüm giymiş, mutluluk elbisesi
Bense gam dimağında mısraları kanayan
Sükûtu yaprak gibi sürükler rüzgâr sesi
İstikamet
Hak batıl yalan gerçek iyi ve kötü nettir
Şefkat fukarasının şecaati şöhrettir
Sırat-ı müstakim de erdem çarşısında gez
İfrat tefrit istidat ifsatlar gizlenemez
İmhâl
Seni senden aldı, o ben'dir
Kim bilir belki de hilendir
İmhâl var ihmâl yok unutma
"Allah işiten ve bilendir"
O Gün
Kizb riya gösteriş şirk akan vana
Bu mu saygı hürmet tazim Kur'ân'a
O dehşetli günde görüşeceğiz
"Senin dinin sana benimki bana"
Gerek
Davacı zikrullah bu dille bize
Ahdine sabit bir haysiyet gerek
Dirlik getirildi sağ-solla dize
Hâk için halk diyen zihniyet gerek
Sadist
Kendisini düşünene ses etmem
Ses etsem de üzülür heves etmem
Muhakkak ki hikmetini düşünür
Dert ederim kurcalarım pes etmem
Mermer
Toprak yeter mezarların üstüne
Helâl yoksa altı nedir üstü ne
Mermer soğuk hasenât giy üstüne
Mizân bakmaz Karunların büstüne
Ben
Ubudiyetinde hodfüruşluk tam
Ömrünü "hep ben"le bitiren adam
"Hep ben"le birlikte gösteriş tamam
Şeytanı insafa getiren adam
Akıbet
Makam mansıp kalır tabutta ersin
Mümeyyiz vasfınsa ismen Ömer’sin
Hak adalet edep merhamet yoksa
Ahali peşinden der ki gebersin
Ahır
Akletmek fikriyatta sütunuzdur
Eleştirmediğiniz putunuzdur
Puta dönmüşse sevdikleriniz
Her yer size ahır yem otunuzdur
Utanın
Bir şiir uğruna değildir mısra
Kimine hakikat kimine kisrâ
Mizanadır bütün hıçkırıklarım
Utanın titreyin yemin var asra
Meret
Borsa döviz fâiz sardı serveti
Şatafata köle oldu hürümüz
Ne çok sevdik haram denen mereti
Eşref miydi sâhi bizim türümüz
Riba
Fâiz en vahşi düzen
Sen çalış ben yiyeyim
Ribâ Nemrutlarına
Bilmem ki ne diyeyim
Affedersiniz
Önyargılar başköşede durursa
Şeytaniler çığlık atar bayılır
Hû diyenler Siyonist’le yürürse
Alkış tutan kahpelerden sayılır
Ubudiyet
Tefekkür sara âlimi
Kemâlât ola kalemi
Nimettir hem ubudiyet
İlmihâl eyle kelâmı
Sığınak
Vefa öldü serde ar yok alında ter
Nefis feveranda gün dünden de beter
Koşuyoruz tuzaklarda hakikat bu
Sığınak O vekil Allah Allah yeter
Çöküş
Ayı iri ve sarı
İnsanlığın pek kârı
Siyonizm'in çöküşü
Amerikan baharı
Bakmadık
Bedeni süsleyip huya bakmadık
İnsanı yücelten şeye bakmadık
Uhuvvet ve sevgi nefrete teslim
Hakikate körlük bu ya bakmadık
Yalan
Yalansızlık iman yasasındandır
Yalan münafıklık esasındandır
Yalanın pembesi beyazı yoktur
Yalancının dini kasasındandır
Vaziyet
Menfaati haktan âli gördük biz
Başka başka pozisyona girdik biz
Dehşet günü düşünen kim nerede
Hakikati hayallerle dürdük biz
Şairler
Hakikat söylerler manada varlar
İmanın nuruyla imgeler parlar
Şiir bahanedir tebliğ yaparlar
Sonsuzluk derdinde gerçek şairler
Oğul
Müslüman denince şu üçünü yaz
Kibirli, ukala, namert olamaz
İslâm irşâd ister, ifsadı değil
Nifak höyküreni dinleme oğul
O Gün
Pişirin kardeş etini
Dehşetlerin dehşetini
Mizan gelir o gün anlar
Kalem satıp keyf çatanlar
Ben
Şehir ürkek şuur pazarda
Hep ben putu şâir yazarda
Nerede vicdan erdem takva
Vallahi tevbe yok mezarda
Oksimoron
Durun nereye yolculuk durun
Kin nefret önyargı hep oksimoron
Mesulüz vallahi biz mesulüz
Fikredin akledin ve kafa yorun
Sokak
Keskin sessizliğin feryadı vurdu
Emsali olmayan sızı bıraktı
Sokak parke tiner taş uyuyordu
Körpecik yavrular içimi yaktı
Secde
Secde huluslu hâldir
Secde irfan kemâldir
Secde ruha ne işler
Secde satan keşişler
O Gün
Haram lanetlenir beş vakit günde
Biz helal yaşarız şükür hükmünde
Mizana bıraktık o güne sizi
Alın terimizi maceramızı
İnsan
Amentü imanım ahlaktır dinim
Ahlaksız düzene garazım kinim
Mademki insanız dedemiz âdem
Haksızlığa karşı ahdim yeminim
Dosdoğru
Dosdoğru olalım dosdoğru
Dosdoğru kalalım dosdoğru
Adaletli ve adâletle
Sırat-ı müstâkim dosdoğru
Yetiyorsun
Kine nifak katıyorsun
Sen hep acı satıyorsun
Hızır dedik hınzır çıktın
Şeytanlıkta yetiyorsun
Sonsuzluk
Vara bel bağlayan ahmak kişidir
Yoklukta tevekkül veli işidir
Ona hamd ve şükür ne büyük ihsan
Sabır sonsuzluğa büyük koşudur
O Gün
Bir gün gelir gel hele der
Hâl konuşur başlar söze
Ter kokmayan şuh öğünler
Hicran koklatacak size
Edip
Kin ve kibre tutsak olmuş duyular
Hodgamgiller övülmeye alışık
Sirk maymunu imtiyazlı ayılar
Edip öldü yaşayanlar yılışık
Er
Musallaya her gelen er, er midir
Bu mısralar muhataba mermidir
Er odur ki güven olâ sözünde
Münafıklık koşturuyor va’zında
Dava
Davadan ziyade 'ben'lik havası
Tek mühim davadır Kur’ân dâvâsı
Ruhsuz davaları tepiyorum ben
Ganiyy-i Mutlak'a tapıyorum ben
İmtihan
Perde arkasından kuşattı yaydı
Bütün iradeler bir adamdaydı
Hızır zannedilen hınzır olunca
Nar-ı cehenneme ayaklar kaydı
Mizân
Nefsperestler çok laf ile yorulmaz
Namertlere merhameti sorulmaz
Nihayetsiz o dehşetli meydanda
Namaz oruç kizb ehline yâr olmaz
Oldu
Kimler kimin iti oldu
Vallahi çok kötü oldu
İtidal mevt akletmek yok
Herkesin bir putu oldu
Şiir Değil
Derdim çoktur diyemem ki duy anam
Yorgun bakışlara nasıl dayanam
Yapayalnız boşluklarda koşarım
Koşu değil bu bambaşka şey anam
Ahval
Düğünlerde çıplaklığı giyinmiş
Mezarlıkta tesettür tam, ne din'miş
Nabza göre Hakkı eğip bükerek
Fetva tamam yeni bir din edinmiş
Hak
Nifak ve kin kalbi şirke yürütür
İnsanlığı riyakârlık çürütür
Hakkı ihya meziyettir meziyet
Hak bilmezlik muhabbeti kurutur
Ben Diyen
İtlik var mayasında
Tasma takıp dalaşır
Zilletin kıyısında
Kokuşur mumyalaşır
Husûmet
Cehalet taassup sorgu istemez
Gerçeğe koşanlar kurgu istemez
İnsandan sayılmaz irfân giymeyen
Husûmetperestler yargı istemez
Yaşasın
Hakikatle savaş sendeki zulüm
Gerçek şirretine varmıyor dilim
Hakk’ın divanına varırız elbet
Yaşasın yaşasın yaşasın ölüm
Hiç
Yalnızlıklar imge çokluklar sefil
Sokak hasret sağan gözlere kerpiç
Kelimeler esrik siren sesi dil
Bilinmezlikler mi boş veriniz hiç
?
Adamsızlıklarımda bayram kime güzelsin
Güzelsin İsmail’e İbrahim’e Yusuf’a
Süslensen mi bilmem ki bayram süsü ne bilsin
Bayrama insan gerek vicdan gerek ârife
Sen
Sen asrın fitnesi sabır diyorum
Senin kabul etmez kabir diyorum
Seni sorunlara izah gerekmez
Sen secde kirleten kibir diyorum
Münâfikûn
Öfke günü boğuyor
Ben'e mağlup fıtrat âh
Ölmemiştir yaşıyor
Übeyoğlu Abdullah
Dua
Duâ ibadetin nuru özüdür
Müminin tövbesi rabbe sözüdür
Gözü yaşlıların gönül gözüdür
Yâr'in kapısına varıştır duâ
Ayasofya
Ayasofya emanet taşıyana kuvvettir
Kahraman milletimin gözlerinin nemidir
Fatih’in vakfiyesi, kürsüsü uhuvvettir
Fetihle gelen müjde müze değil camidir
Muhakkak
Yusuf'u bilmeyen hep kuyu bilir
Rüyayı unutur uykuyu bilir
Kur'an-ı Kerim'de ne buyuruyor
"Allah zalimleri çok iyi bilir"
Unutma
Ne çok şeyler peyda ettin pek hürsün
İfsat hile yalan dolan yürürsün
Ciddiyet kim doğruluk ne din nerde
Karun gibi sende bir gün çürürsün
Cadde
Nefret münferit mi dua et dede
Zındıklar koşuyor ana caddede
Baştan nihayete ruhtan alıklar
Ne kadar da arsız kalabalıklar
Hakikat
Kur'an ahlakından haktan ne anlar
Hakikat kaygısı taşımayanlar
Zillet sillesini izzet sanırlar
Ahın tokadıyla tokatlanırlar
Mertek
Ağlarım kendimce arada biraz
Yaş döker dokunur ıslanırım az
Gülün az buyurdu çok ağla vaaz
Üstümde ibreti mezar ve mertek
Nihayet epeyce tefekkür gerek
Rüya
Bu gün var olanlar paralananlar
Mertekler binince varlığı anlar
Ölümsüzlük nerde hangi alemde
Mizân, kazananlar ve aldananlar
Kaybeder
Ahlakı kaybeden ar'ı kaybeder
Sevgiyi kaybeden yâr'ı kaybeder
Nifak fısk fücur yalan kin zulmet
Gayya deresinde var'ı kaybeder
Şişek
Eşekten adam olmaz
Adamlar eşek olur
Bir de davarlar var ki
Süt vermez şişek olur
Yazmam
Anamın gözyaşı bendeki yara
Tapınan körlere kızmam artık ben
Muhabbet pazarda ahlak beşpara
Tepinen körlere yazmam artık ben
Cuma
Vuslat secde aşk şölen
Cuma bir tatlı hüzün
Takvimine gölgelen
Nurla öpüşsün yüzün
Gelmesin
Dost nerede akraba kim sen nesin
Sus micingirt seyredenler gülmesin
Alın gidin birkaç şâir sessizce
Düzenbazlar mezarıma gelmesin
Allah'ım
Şuur dağlarının atları doru
Ahlâk ve âşk gerek kirsiz dupduru
Neden dağınıklık kahreden soru
Allah'ım ümmeti toparla koru
Tebessümler
Cumanın bahçesinde muhabbete dem verip
İnşirâh soluklattı mesâiye beş kala
Ne desem ben bilmem ki tevazuuyla yön verip
Tebessümler yeşertti Ağabey Fikri Pala
O Gün
Heybende alın terim
Ve tükenmişliklerim
Hasat harman ve mahşer
Gün o gün Allah Kerim
Dava
Yalan şöhret ihtiras
Dava deyip ağladı
Hicvedip yaza yaza
Kalem kabuk bağladı
Hiç ve Hâl
Hiçi vaaz eder başka söyler hâl
Adam cennet ister dünyaya meyyâl
Hiç ölmeyecekmiş gibi yiyen kim
Hiçbir şey değildir bizim diyen kim
Vesselam
Üç beş mısra neşe elem
Şuurla ağaran kelâm
Feryattaki muammayı
Teselli bilin vesselam
Feraset
Yalanı süsleyelim, artıralım yalanı
Yalanlar satıyoruz bayraklaşıyor haset
Kamyon kamyon müşteri çoktur pek çok alanı
Hakikat merhalesi neredesin feraset
Buğz
Hakikate hile olmaz
Maddeci de çile olmaz
Haksızlığın karşısında
Buğz bilene bela olmaz
O Gün
Karlarla yıkayıp yaslayın dağa
Köyün yamacına az olsun eğim
Öfkelerim dökülmesin toprağa
Deyyuslardan uzak merhaledeyim
Unutmayalım
Dostluk sulayalım yâr’in bağında
Sevgi büyütelim salıncağında
Husumet kin nedir edep yayalım
Toprağın altını unutmayalım
Öküz
Mermerden mezarı büyük yaptıran
Mermerin göğsüne öküz resmi çiz
Ölümün dehşetli vaktidir o ân
İkinize dön bak öküz hanginiz
Sükût
Sükûta ihânet verdiğin hasar
Kulaktan ziyade ruhu eşiyor
Zağarlanıyorsun insan bi susar
Hodgam barbarlıklar makulleşiyor
Selâm Olsun
Kalbin kadar yaran olur
Sabrın yoksa virân olur
Varmadan da varan olur
Varanlara selam olsun
Tükürün
Şirk kültürü makulleşti şu nette
Ruhtan kopmuş kof aydınlar siz ürün
Küfür saymam tükürmeyi elbette
Âkif dedem ne demişti; tükürün
Kim
Hava bozuk bulutladık niyazı
Dörtlük değil bir iç çekiş bu yazı
Harman nerde hasat kimin ne desek
Kim sıçrattı hakikatsız marazı
Diyemem
Tevbekâra cehennem
Hodgama er diyemem
Ve kutsanan putlara
Ehven-i şer diyemem
Hakikat
Yekpare yalanlar tarihe sinmez
Bir sabah boşalır inkârın hurcu
Göğü saran riyâ zembille inmez
Hakikat gerçeğin boynun borcu
İstila
Fücur kulübesi kasırlarımız
Vicdan kalınlığı nasırlarımız
Kahpe medeniyet ve istilası
Su-i zan tüfekli nesirlerimiz
Ego
Ahlâkî ünsiyet
Kalbin ehline düşür
Secdeli enâniyet
İblisliğe dönüşür.
Tek Perde
Hayat ciddi bir nefes
Oyun zorlu tek perde
Burçla oynaşır herkes
Akrep bekler siperde
Ahval
Kimileri vardır arıya kovan
Kimileri baldır sefer tasında
Kimileri boşa dönen yelkovan
Kimileri şeytan İns deltasında
Sapan
Şuur emperyala sapan sürüyor
Köpek anırıyor eşek ürüyor
Köpekler anırıp eşek ürer mi
Bu tür ahmak sözler beni yoruyor
Rütbe
Kulluk mertebesi rütbenin hürü
Sırat-ı müstakim kalbin huzuru
Bütün mesele de fıtrat edeptir
Sünnet-i Seniyye gözümün nuru
Kadın
Köpüren tebessüm içimde bâde
Ötenin şevkiyle ruhumu sarar
Eşsiz hazinedir lakin dünyada
Vuslatı bilmeyen eş neye yarar
Trajedi
Kadim dost teselli veya akbaba
Kalbi serinletir kimi akraba
Kimiler mebius tedavisi yok
Kini pek zehirli benzer akrebe
Kar
Kar yağar uzaktan deseler Kars’a
Kavrulur içimde yanar ne varsa
Keyfiyet yoruyor bakışlarımı
Kalbi teşebbüsler şahittir Bursa
Gökgürültüsü
Kalbim çiy tanesi ateşe esin
Dilim susa yorgan sabır örtüsü
Niçin gelmiyorsun nerelerdesin
Güzel ölümlere gökgürültüsü
Rıfk
Kalbin parıltısı şuur türküsü
Ölümsüz zarafet yüreğin süsü
Kabalıktan uzak rıfk medeniyet
Tahammüle deniz sabra gökyüzü
Maalesef
Ruhu boğup mideleri besleyip
Fâiz sağıp kovalara az dedik
İsrafları ikramlarla süsleyip
Hayratları hanemize yaz dedik
Aklet
Şu karşı mezarlık şehit şüheda
Çınarlar heybetli selviler diktir
Âlem-i berzah hem yükselen sada
Yokluğu yok eyle hiçlik biriktir
İnsaniyet
Madem iki yol var hayır ya da şer
Riya bulaştırma tertemiz dine
Mizanlar kurulup gelmeden mahşer
İnsaniyet ek samimiyetine
Muteber
İnsin alçakları şeytana yaver
Asker kaçakları askeri över
Üslup pek mustarip edip talihsiz
Budur panorama kimler muteber
Gelmesin
Ben hep menziline akan bir nehir
İhtiyar mevsimler hicran vakitler
Hamitlere taşır beni bu şehir
Ardımdan gelmesin riyakâr itler
Ahlak
İman binasının direği ahlak
Sırat-ı müstakim gereği ahlak
Ahlaksız her dava şeytana parya
Yunus Şeyh Şamil’in sarığı ahlak
Oyun
Ciddi bir imtihan tek perde oyun
Tek perde diyorum akledin duyun
Hakiki saâdet ya sonsuz azap
Ya cennet cehennem "İkra" okuyun
Dava
İstikâmettir dâvâ
Ne şöhrettir ne hevâ
Erdem tadili erkân
Hidâyet yok bedava
Kabir
Gerçek hayat kula kabirden gelir
Kabrin güzelliği sabırdan gelir
Kabri unutanın yaşayış tarzı
Yâr’a lâubâli, kibirden gelir
Allah’ım
Şuursuz şâirden yönsüz âlimden
Yalancı vâizden dinsiz ilimden
Hakikatı haykırmayan kelâmdan
Mehmet’i Mehmet’ten koru Allah’ım
Külliyen
Korklar yılan söyler
Hodgamlar nalan söyler
Gün gelir şeytanlaşır
Külliyen yalan söyler
Ben
Çoban desen olamadık
Koyun güden kavallı
"Ben" nedir ki nefse tutsak
Gayesi zevk zavallı
Münafıklar
Hâysiyet şuur sahte
Emperyalist tanıklar
Lâubâlidir âhde
Secdeli münafıklar
Mizân
Sisi yüzlü alimler
Duyun ulân zalimler
Mahşer dehşet mezâr dar
Vallâhi âhiret var
Sıdk
Sadâkat mahvoldu çarpık halesi
Söz irkiliyor en merhalesi
Ebediyet düşün yakında her ân
Ölümsüz ayrılık sevinç duygusu
Akıl
Hakikati akledip
Varmak içindir beyin
Başkasına terk edip
İzzeti kaybetmeyin
Mahrem
Yüreğine ahlâkı
Hâline edeb giydir
Mahreminle meşgul ol
Mahremiyet herşeydir
Hakikat
Bir lodos esince geçer karakış
Sabreyle şükreyle tevekkül eyle
Dünya kime kaldı kiminle gardaş
Dile hakkı söylet yahut lâl eyle
Uyan
Hodgam sloganlar yeter mi gardaş
İkra’yı bilenler yatar mı gardaş
Uyan rüyadasın akletmek bu mu
İnsan sonsuzluğu satar mı gardaş
Takva
Hucurât tevâzu, dile edeb sür
Sinsi alçaklıktır ene tekebbür
Buyurdu üstünlük üstlük takvada
Eşrefi mahlûkat lütfetti şükür
Hırs
Varlığa düşkünlük düpedüz putun
Vallahi ölüm var siz hakkı tutun
Peşin hükümlerden şeytanlık türer
Hakikat söyleyin hırsı uyutun
Olmalı
Kimi kırık bir gönül
Kiminin dünya malı
İnsanın çürümeyen
Bir âmeli olmalı
Merhâle
Paylaşmak merhâle şuur ahlaktır
Fedakârlık yapar, yaptım demezsin
Duyarsız toplumda şahsiyet yoktur
Haysiyet erdemi var edemezsin
Münafık
“Söz”den cayar ulân söyler münafık
Konuşunca “yalan” söyler münafık
“Emânet”e hıyânettir kavgası
Üç alâmet bilen söyler münafık
Ahlâk
Ahlâk şecaattir, ahlâk de sığın
Ahlâk ölçüsünde İslamsızlığın.
Ahlâk sadakattir, vefadır âhde
Ahlâk yoksa boştur imân sandığın
İsraf
Bereketin sarığıdır iktisat
Şükretmenin direğidir iktisat
Ehl-i takvâ israf ehli olamaz
Hem imanın gereğidir iktisat
Kaçınız
Ahlâk ruhu meşrebin
Ötesini geçiniz
Ahlâk yoksa yoktur din
Uzaklaşıp kaçınız
Tefekkür-i Mevt
Gelir cenazeler hep aynı yerde
Makam rütbe mansıp denk olur “er”de
Cürümler dökülür açılır perde
“Tefekkür-i mevt” mevt, bilmem ne yazsam
Mısralar içine mezar mı kazsam
Mizân
Oyun yolcu gölge mezar ve beşik
Mezardan sonrası mahşere eşik
Mahşeri dert etmez anıran eşek
Birkaç satır yazı soğuk iki taş
İnsan ölmek gerek insan arkadaş
Sonsuzluk Telâşı
Tam ölümün yaşında ben
Sonsuzluk telaşında ben
Ötesini umursamam
"Ömer haktır" peşinde ben
Allah'ım
Sana yakarışım sanadır âhım
Karanlığı aydınlatan Allah'ım
İnşirâh ver, sen sahibim sensin yâr
Sen vermezsen hâşâ başka kimim var
Münafık
Devrin düzenbazları ahret bilmez v’az eder
Atar tutar savurur büyük büyük söz eder
Ar namustan dem vurup; yârini dansöz eder
Yazacağım susarsam yazan eller kurusun
Hakikati horlayıp münafığı hazzeder
Hakikat
Ciddiyetle ve de şartsız
Hakikatin temeliyiz
Haksız baba olsa bile
İncitmeden demeliyiz
Ömer Ekinci Micingirt