Herkes sustu;
Hani susmak
büyük bir meziyetti tamam
Ama
Bir kadın
hak etmediği ölüme vahşice uğurlanırken
Herkes sustu
Sus bile
sus pustu…
Habil’in ölümü
geldi aklıma
Suyu donduran
Zamanı döndüren
acı
Yaşama sevincinin
kursağında kaldı
Bütün hayallerinin
ardından
Al şimdi
oku gözleri tarihe yabancı
Habil’i
bildin mi
Kabil’i
bulursun bütün katillerin gözünde…
Betül'ün Kabil
huylu oğlunun
Keskin bıçaklarında
son nefesi verdi kadın
Katilin adı
EVLATtı…
Zaman pılını
pırtısını topladı annenin
Bir feryadın
ardından bedelli göçtü ahrete
Bir anne anneliğin bedelini ödedi can ile…
Herkes sustu
Sus bile
sus pustu…
Aklı uyuşan
bir Kabil soyu
Zamanı içip
kaybetti kendini
Evlatlarının
gözleri önünde kıydılar
Melek yüzlü
Selda’ya
Ağlayan bebeklerin
dudaklarında dondu zaman
Kanayan gözyaşlarında
uyudu vakit
Herkes sustu
Sus bile
sus pustu…
Bir oğula
emanet etti Vesile ana canını
Çekinmeden rehin
aldı evlat isimli cani
Bilemedi anne
Evlat görünümlü
bir caniydi yanında
Bilmem kaç
tane saçma
Saplanıp durdu
bağrına
Acının duvarları
yıktığı demde
Herkes sustu
Sus bile
sus pustu…
Şah damarımda
zonklayan insanlık
Aynı değil
bazılarıyla şükürler olsun
Aylin
öğretmeni keserken zaman
Delik deşik
hayalleri yıkıp geçti
Acımasız bir
alev yaktı tenini
Acımasız bir
vahşinin parmaklarıyla
Yeniden uyandı
Kabil
Herkes sustu
Sus bile
sus pustu…
Zamanın bütün
acılarını kucaklıyorum
Emanetimiz kadınlar
diyerek
Anamız,
bacımız, eşimiz ve aşkımız diyor
Kim el
kaldırırsa karşısında duruyorum…
Adem Efiloğlu
Dün, bugün, yarın ne zaman olursa olsun kadına şiddeti kınıyor ve artık kısasa kısasın uygulanmasını diliyorum.