Sebebiyeti Sonlandýracak Olan Neticedir Hatice Deðil!
 

Yaþadýðým bu dünya his ve duygular hayaller bana münhasýr diye bilmedim bize ait bildim de sarýldým. Nasýl bana münhasýr bilebilirdim o bilen edepsizler insanlýðýndan soyunmuþ çýplak kalmýþ utanmazlar gibi bilebilirdim ki? Babamýzdan atamýzdan kalmýþsa daha güzelini yaþatmak için kalmýþtýr ve kendime münhasýr ve bize münhasýr olamaz! Oysa nasýlda bize münhasýrmýþ gibi, istediðimiz yapmakta kendimizi haklý sanarak ipinden kopmuþ deli danalar gibi, her yöne her insana çarparak dolaþýyor ve çarpýyor ve çarparken de hissizliðin daniskasýný yaþayarak özür dahi dilemiyoruz!
 
Kalýcý olan neydi, diye düþünüyorum, herkese böylesine çarparak yýkarak yaþamak mý? Olamazdý! Yýkýk viraneler arasýnda kalma ihtimalim, yüzde elliydi! Üzerine çektiðim siyah perdeler gerçeði saklarken, bende karanlýkta kayboluyordum o halde yüzde elli bir oranla o siyah perdeyi kaldýrarak az aralayarak az da kendimi frenleyerek yaþamam, biraz daha az hasarla yaþamama sebebiyet verecekti. Sebebiyet bir þeye, bir olaya sebep olma, yol açmak  ise ki böyle, bunu kapatmakta bir sebebiyettir kýsacasý neticeye etki etmektirSebebiyet istemeden de olsa, isteyerek karþýsýnda buna engel olmak neticedir, sona erdirmektir, ölüm gibi deðil, ölüm gibi ötelere taþýmak deðil, yaþanýlýr bir dünyanýn kalmasý adýna engel olmaktýr. Kelamýn yakýnlýðý ortaya çýkardýðý çok seslilik nasýl anlamý böylesine uyumla çaðrýþtýrýyorsa bizlerde yaþarken insanlarla aramýzdaki iliþkilerde anlamla mutluluðu çaðýrýrken, mutsuzluðu çaðýranlarýn, gözlerine mutsuzluðu sokarak bir ömür yaþamasý için çaba sarf etmeliyiz ki öylesine yýkýcý deðil, lakin onlarýn hareketinden daha etkili olmalý ki bir bu etki o sebebiyetlerine neticeli bir anlam katsýn… Yoksa el elin kuzusunu türkü çaðýrarak arar gibi olur ki fayda etmez netice vermez. Sebebiyeti sonlandýracak olan neticedir Hatice deðil!
 
Dün netten bir film izlerken Alice Harikalar diyarýna atýfta bulunarak fark edemediðim bir ayrýntýya dikkat çekti!  Neydi bu? Þaþýrtýcýydý!
“Alice harikalar diyarýnda sendromu, vücut ve cisim algýsýnda meydana gelen bozulmalarýn gözlemlendiði bir sendromdur. Bu sendroma sahip kiþiler, nesneleri olduðundan daha büyük veya daha küçük þekilde, olduklarýndan daha uzak ya da daha yakýn algýlayabilirler ve iþitsel bozukluklar yaþayabilirler. En sýk görülen belirti vücut algýsýnýn bozulmasýdýr. Kiþi vücudunun herhangi bir bölümünü olduðundan farklý boyutta veya þekilde algýlar. Zaman algýsýnda da bozulmalar tespit edilmiþtir. Bu rahatsýzlýða yakalanan bireylerde çoðu zaman, fiziksel olarak daha küçük ya da fiziksel olarak çevreye kýyasla daha büyük olma algýsý boy gösterebilir”
 
Öyle ise çoðumuz bu þekilde hastayýz ve bunu bilen doktorlar neden bir çare sunmuyor araþtýrtmýyor? Bunca zulümle koþanlarý sömürenleri alýp ta bir odaya kapatarak buna bir çözüm sunmuyorlar acaba? Neden karþýmýzdakini küçük kendimizi büyük kocaman görüyoruz atýn böylesi bizleri bizi daha küçük gösteren aynalý odaya týkayýn, bu benim düþüncem saçmada gelse sebebiyet vermeye koþanlarý bir netice ile frenlemek adýna bir adým olmaz mý acaba? Bir önsezi ön görü olamaz mý? Düþünmek adým atmak için bir adýmda bu bir adým deðil midir? Buna engel olan nedir? Hýrsýmýzla onu hýrsýný birleþtirerek bir an önce yýkmak altýnda kalmak mý? Bu hýrsla güçlü sandýðýmýz âcizin parasýyla, kâðýt denilen resimli boyalý para denilen kâðýtlarý, bir gün dünya diye yaþanýlýr bir yer kalmayýnca aç karnýna çiðneyerek yemek için mi? Durun daha öngörüye giriþ yapmadan nasýl son görü olabilir mi ki? Mümkün deðil! Kapýyý açmadan dýþarýya çýkýlmaz. Pencereler demirden kýrarsak odanýn binanýn þekli bozulur, bu çýkmak deðil yýkmak olur. Bu basbayaðý adice tutarsýzlýk, bunun neresinden tutacaðýz ki kýçýndan mý? Elimiz delikten içeriye girme ihtimali sizce kaçta kaçtýr? Uzun mu oldu isterseniz az ara verelim düþünceleri bir harmanlayalým samandan arpayý ayýralým, arpa buðdayý nimet diye, samaný da hayvanlara yem olarak ayýralým devam ederiz ne dersiniz?
Mehmet Aluç