taşların
sevgiyle buluştuğu
bir sokak
bilinen bilinmeyen sırlarıyla
adım adım insan hikayeleri
bir mezarın sessizliği
kadar
saklanan duygular
gün boyu ve her gün
sokak boyu yaşar
yeniden yenilenir her sabah
yeniden başlar taşlar
birbirine sımsıkı
hakim ve mahkumdurlar
sokak Arnavut
kaldırımlı
ruhumun huzuru bu sokak
insanı ,aşkları
saklar
bu taşlı
sokak bir mutluluk
yürüdüm taş taş her biri
deniz kokuluydu
fısıltıları vardı taşların
küllenmiş sözcükler
yılların çığlıkları
yalnızlık şarkıları sinmişti
söz dinlemez gibiydi
örgülü taşlar
mağrurdu
yalnızlık ,
gözyaşı ,
hatıralar saklı
tenha bir sokak
taşlar Arnavut kaldırımlı
gezdirdim duygularımı
kendini arayan ruhumu
taşların yüzü
ışıklı bir gece
ay dilsizdi
rüzgar kaçırıyordu sesimi
arnavut kaldırımlı sokak
benim düş masalımdı
taşların notası tılsımlıydı
bu taşlı sokağı
kendimle uyumlu gördüm
bu taşlı sokakta
yalnızlığımı gömdüm …
23.11.2020
Mustafa kaya