Evimizin önündeydi.
Cıvıltılı günündeydi.
Sanki köy düğünündeydi,
Neşen boldu dut ağacı.
 
Bilen yoktu, kaçtı yaşı?
Gördü kaç baharı, kışı.
Eşi, dostu, arkadaşı,                 
Bizi bildi dut ağacı.
 
Tırmanırdık, sarılırdık.
Yuva yapar kurulurduk.
Çıka, ine yorulurduk,
Bize yoldu, dut ağacı.
 
Kuşlar konar ötüşürdü,
Yere meyve düşürürdü,
Gaga vurup bölüşürdü,
Tadı baldı dut ağacı.
 
Dalı vardı dörtlü çatal,
Sanki yuva yapmış kartal.
Yaşananlar şimdi masal,
Hayal oldu dut ağacı.
 
Dut ağacı, dut ağacı,
Günler geçti tatlı, acı.
Çocukluğun hoş andacı,
Sende kaldı dut ağacı.
 
Kumkuma başında esen,
Sensiz kaldı şimdi mesken.
İflah olmaz seni kesen,
Bu bir züldü dut ağacı.               
              Kenan DEMİREL

( Dut Ağacı başlıklı yazı KenanDEMİREL tarafından 20.11.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.