Kimler Ağladı (Deprem)
17 ağustos 1999 depreminde ölen kardeşlerimizi rahmetle
anıyoruz
Biz, yıkılan bir şehrin ayakta kalan çocuklarıyız. Unutmadık,
unutmayacağız.
Türkiye’min en acı 45 saniyesi “17 Ağustos 1999 ” ALLAH ülkeme ve
dünyada hiç bir millete bu acıyı yaşatmasın..
Hıçkırıklar düğümlendi bu gece.
Uçan kuşlar nazlı güller ağladı.
Ağustos'un on yedisi gizlice,
Matem tutan mahzun diller ağladı.
Viran oldu o Yalova, Sakarya.
Kocaeli; hani petrol kokar ya.
Ateş düşer çevresini yakar ya!
Bir yangın ki yaban eller ağladı.
Kimi ana, kimi baba kaybetti.
Kimi eşi, kimi bebe kaybetti.
Kimi sancı çeken gebe kaybetti.
Yetim, öksüz ile dullar ağladı.
Taş yığını toplaşmıştı üst üste.
Koca Vatan birleşmişti bir yasta.
Şair olan yazamazdı berceste.
Kalemkârca şair kullar ağladı.
Öğrencisi, öğretmeni yok oldu.
Kalan varsa okulunu zor buldu.
Şu harabe daha dün bir okuldu.
Diye diye çalan ziller ağladı.
Azrailin adı sanı mimardı.
Sorup durduk bu nasıl bir imardı.
Müteahhit bunu kimler umardı?
Deniz yuttu, koca yollar ağladı.
Kimler suçlu, kimler suça katkılı.
Tedbir dedi, aman dedi yetkili.
Kimin sözü, ne kadar ki etkili.
Kasabalar, köyler, İller ağladı.
Kul Fikret'in yüreğinde bir sızı.
Rant sahibi binaların arsızı.
Be hey nice canın hain hırsızı!
Hem fodullar, hem de keller ağladı.
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
16 Ağustos 2020 Saat 22.15
Güzelçamlı/Kuşadası