Acı çektirir sensizlik şiiri

Kolay yazılmaz

 

Kıvılcımlar çıkar başlığından

İlk mısrada bir ardıç dalı tutuşur

Başından duman çıkar

Alev alev olur

 

Taş kömüründen heceleri

Çelikten kıtaları eritir

 

Yapraklardan yeşil uzaklaşır

Kökü bedenime ulaşan

Bu şiire kuşlar konmaz olur

 

Yazdıkça

Ölü doğmuş bir güneş batar 

Ortada kalır bacağı küt kırık geceler

Alçıya alınır karanlık

Seke seke kaçışır yıldızlar

 

Yazdıkça

Sökün eder acılar

Boynu bükülür kara çiçekli gecenin

Gözlerindeki bulutlar sırıl sıklam olur

Etinden kemiği ayırır hasretin

Uçurumdan bir iskelet düşer 

 

Yazdıkça

Kan revan içinde kalır mısralar

Ödünç gider bütün kafiyeler

Dağ dağ halsizlik çöker üstüne

Şakak kemikleri çıkar şiirin

 

Son beyitte vardıkça

Tansiyonum yükselir

Acılarım çoğalır

Dumanlar azalır

Ardıç ormanında söner şiir

 

Sırtıma alıp heybemi

Okyanusa dökmek için

Kaç yüz yıldır küllerini toplarım

 

Bekliyorum şimdi

Köpük köpük

Her gün sahile vuracak sensizlik

Dalgalara inat edeceğim

Kalemi yüreğime batırıp

 

Tekrar tekrar

Kızıl kumların üzerine

Tuzlu sensizlik şiirleri yazacağım


( Sensizlik Şiiri başlıklı yazı Kazım Gök tarafından 24.07.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.