Ekþittiði kýrýþýk ve oldukça çirkin yüzüyle, öðleden sonra kalktý yataðýndan. Çoktandýr suyun deðmediði vücudunun terli pis kokusu, kirden asýl rengini kaybetmiþ olan çarþaf ve pikeye sinmiþti. Ama o, bu duruma alýþkýndý. Sanki bahar kokulu bir odada sanýrdý kendisini.

Kulak kabarttý, hiç kimsecikler yoktu. Evde birilerinin varlýðýný hiç istemezdi. Keyiflendi. Ardýndan, ucu ucuna attý kendisini tuvalete. Çok sýkýþmýþtý. Altýna kaçýrmaya alýþýk olmasýna raðmen bu defa duyarlý davrandý. Bir haftadýr deðiþtirmediði donuyla bugün, belki daha da fazla idare edebilirdi. Bu durum onda alýþkanlýk haline gelmiþti. Asla, en ufak bir rahatsýzlýk bile duymaz, mis gibi koktuðunu inanýrdý. Ona göre; yeryüzünde kendisine denk biri bulunamazdý. O, bambaþka bir kadýndý.

Tuvalet kâðýdýnýn bitmiþ olmasýný hiç önemsemedi. Öylece kalktý ve donunu çekti. Birkaç damla sidik donuna aktý. Musluðu açtý, eline yüzüne, geliþi güzel bir iki avuç su çarptý. Sabun da kullanmadý.  Aynadan, sapsarý diþleri ona sýrýttý. Hiç fýrçalamazdý diþlerini.  Sadece dýþarýya çýkýþlarýnda birkaç defa fýrçaladýðýný hatýrladý. Ayaklarýný sürtüp, kocaman, dýþarýya çýkmýþ kýçýný sallayarak girdi mutfaða.

Çay suyunu koydu ocaða, altýný yaktý. Dün geceden ocaðýn üzerinde uyuya kalmýþ olan Biçura, çýðlýk atarak sýçradý. 

“ Ayy anam yandý kýçým!”

Kadýn; iþittiði gürültünün komþudan geldiðini düþünüp, dolaptan kahvaltýlýklarý çýkarmaya baþladý. Bir taraftan da söyleniyordu.

“Evi pislik götürüyor. Yýllardýr býktým bu evin iþinden gücünden!“

 Biçura, kadýnýn tam karþýsýna keyifle kurulup, eðlenebileceði bir þeyler aramaya baþladý.

 “Hah iþte! Baþladý bizim pis kocakarý yine. Daha susmaz, akþama kadar kafamý ütüler durur.“

Ayaða kalktý. Küçücük boyu, kalýn cüssesiyle tahtalarý gýcýrdattý. Üzerinde deprem etkisi yapsýn diye zýpladýkça zýpladý.

Kadýn, burnunu havaya kaldýrýp, yamuk aðzýný daha da bükerek;

 “Öff bunlarýn tamiratlarýndan býktým artýk. Bir türlü yerleþemediler þu evlerine!“

 Çayý demlemek için sýrtýný döndüðü an, pusuda bekleyen Biçura kahvaltýlýklarý tekrar dolaba koydu kaþla göz arasý. Masaya dönen kadýn afalladý.

“Ben kahvaltýlýklarý çýkarmamýþ mýydým ya? Akýl býrakmadý baþýmda bu ev, akýl!”

Tekrar çýkardýðý kahvaltýlýklarý masaya yerleþtirdi. Yemeye baþladý, kimi dýþarýya çýkmýþ ön diþleri ile ezerek. Bir taraftan da saçma sapan programlarý seyretmeye baþladý.  Beyni ancak böyle beþ para etmez programlara çalýþýrdý.

Biçura;

 “Yine baþladýk. Ýnsan bir gün de farklý bir þey izler be!  Ne cahil,  ahmak, pis bir kadýn. Canavarlýðýmdan utandýrýyor beni.  Görürsün sen!"

Deyip televizyon ekranýný kararttý ve önüne geçti.  Kendisini de bir anlýðýna kadýna görünür kýldý. Çýðlýk çýðlýða odasýna kaçtý kadýn ve kapýsýný kilitledi. Biçura’nýn kahkahalarýný duydukça korkudan altýna iþedi. Biçura için bu bir nimetti. Kokusunu içine çekti durdu. Ona göre mis gibi bir evdi iþte. Kadýnýn býraktýklarýný yaladý yuttu iþtahla.

“Oh be hayatýmda böyle bir eve hiç konuk olmamýþtým. Ne iðrenç  bir kadýn bu. Bulaþýklarý bile yýkamýyor.”

Kadýn, akþama kadar odasýndan çýkmadý. Bir ara horultuyla uykuya daldý. Donundan gelen pis kokunun cazibesine kapýlan Biçura, bu fýrsatý deðerlendirmekten geri kalmadý. Sessizce yaklaþtý ve burnunu kadýnýn donundan içeriye soktu. “ oh be! Ýþte bu!”. Büyük bir ustalýkla donun kenarýndaki lastiði çekerek, kapýnýn dýþýna kadar uzattý. Aniden can yakan bir sesle býraktý. Kadýn;

 “Ayy anam, yandým!”

Deyip.  Kýçýný ovuþtururken, Biçura, kahkahalar eþliðinde taklalar atýyordu. Ve bu halini kadýna gösterdi. Çýldýrmak üzereydi pis kadýn. Zilin çalmasýyla koþtu kapýya. Gelen kocasýydý.

-Bana bir makas getirsene. Þurayý kesmem lazým.

-Ne makasý be? Evde biri var? Býrak þimdi makasý.

Kadýnýn çenesi titriyor, gözleri bir tuhaf bakýyordu.

-Ya kadýn ne saçmalýyorsun? Getir þu makasý!

-Of aman be! Makasýn batsýn!

Kadýn makasý aramaya baþladý. Ama nafile. Makas, tam olarak Biçura’nýn göbeðinin üzerindeydi. Biçura ise mutfak masasýndaki kirli tabaklarýn üzerinde, tüm aðýrlýðý ve kýrmýzý giysisiyle uzanýyordu. Keyfi yerindeydi.

-Makas yok. Hýrsýz var evde!

-Sen kafayý yedin iyice kadýn, çýk gez biraz.

-Kafayý falan yemedim ben. Gördüm diyorum sana gördüm onu. (Sessizce yanaþtý kocasýna ) O bir erkek cüce. Ama çok  kilolu. Kadýn kýlýðýna giriyor ve kýrmýzý elbise giyiyor.

-Güldürme beni haným. Çekil önümden. Yemek yok mu?

Buzdolabýný açtý kadýn. Üç gün önce yaptýðý karnýyarýk ve pilav tencerelerini çýkardý.  Kapaklarýný kaldýrdýðýnda içlerinin bomboþ olduðunu gördü.

-Ama bu nasýl olur? Dopdoluydu bu tencereler.

Sinirlenen kocasý burnundan soluyordu. Çok açtý. Tüm gün çalýþmaktan caný çýkmýþtý þu yaþýnda. Karýsýnýn deli saçmalýklarýný dinlemekten usanmýþtý artýk.

-Demiyorsun bütün gün uyudum, televizyon seyrettim diye. Kim inanýr sana be.  Çocuk muyum ben? Zaten istemem, kokmuþtur artýk o yemekler! Her akþam ayný yemek!

Biçura gürültüyle doðruldu.

“Hah demek yemek yok öyle mi cadý kadýn seni?  Karnýmý kim doyuracak þimdi? “

Tabaklarý ve tencereleri yere attý. Kýrdý döktü mutfaðý. Masayý da devirdikten sonra balkona saklandý.

Kendi kendine havada uçuþan, kýrýlan eþyalarýn ardýndan kocasý da inanmaya baþladý evde bazý tuhaflýklarýn yaþandýðýna.

-Haným istersen, halamý çaðýralým. O namazýnda niyazýnda bir kadýn. Okur üfler evi.

-Halan 100 yaþýnda kadýn. Memleketten gelene kadar ölür o ölür!

-Ýyi o zaman sen bilirsin. Bütün gün evde tek kalan sensin.

Ýyice düþündü kadýn. Hala görmüþ geçirmiþ ve bu konularda þöhreti olan bir kadýndý. Çok sevip sayaný vardý.

“O perili kadýný çekeceðim mecburen.”

-Ýyi, çaðýr gelsin kocakarý!

Memlekete haber uçurdular. Üç gün sonra kýnalý örükleriyle gelen hala, kapýdan girer girmez;

-Bu evde büyü var!  Dedi.

- Hah baþladýk iþte!  Dedi kadýn.

Yaþlý hala, transa geçmiþ gibi konuþuyordu. Mavi uzun fistanýný savurarak;

-Biçura derler adýna! Özellikle pis yerleri mesken edinir kendisine.

Kadýna tersten birkaç bakýþ attý.

-Bir çare bulabilecek misin bari hala? Dedi kocasý.

Kendisine inanmayýp, aylarca deli muamelesi yapan kocasýna sinirlendi kadýn. Nasýl da halasýnýn aðzýndan çýkan tek söze hemen inanýyordu.

Hala aniden kadýna döndü;

-Öncelikle kýçýndaki donundan baþla temizliðe! Yoksa ömür boyu ayýramayýz Biçura’yý bu evden, haberiniz olsun!

Bu sözlere çok bozulan kadýn istemeyerek de olsa günlerdir üzerinde kalýplaþmýþ donunu çýkardý. Aylar sonra banyo yaptý. Halanýn talimatýyla köþe bucak ev temizlendi.

 Biçura, temizliðin kokusunu alýr almaz terk etti evi. Ayrýlmadan önce, cadý kadýnýn kirli donlarýna kendisinden izler býrakmayý ihmal etmedi.  Kalacak yer bulmakta zorlanmadý hiç. Ama kýþa doðru bu evi tekrar ziyaret etmeyi kafasýna koydu.  Çünkü bu kadýn gibi kendisini, pisliði ile memnun edecek insan yok gibiydi. Baþkalarý onun kadar kendisini eðlendiremiyordu.  Aklý hep bu kadýnda kaldý.