yine bir hevesle yaslanıp hayata
en derin acıları bekleyeceğim
her seferinde düşe kalka zar zor
yeniden sevmeyi deneyeceğim.
Misal bir gün gelecek yarin yanında düşlerken kendimi
bir gün yanında uzanıp düşlerimi yiyeceğim.
geçmişken zaman treni en güzel yaşlardan
kendimi anılarıma zincirleyeceğim.
belki bugün son belki yarınsızım
zamana yenilmiş derin acım sızım
aşıkların elinde dertli bir sazım
bir elden bir ele avare geçer hazım
oysa metiyesizdir satılar heceler
gören göz olmayınca neye yarar şiirler
alıp yangınını sadece kendini yakacak sa şairler
kıyasıya yanan bu sözler niye