DOĞRULACAĞIM
Yokluğunun rüzgârı çetin esiyor
Sert kayalara çarpıp savrulacağım
Dertler durak bilmiyor, ahkâm kesiyor
Sen elini uzatsan doğrulacağım.
İlletmiş hastalıkmış gelsin buyursun
Kansere diz çöktürdüm ötesi dursun
Özlemin dili yok ki, sana duyursun
Hasretime ses olsan doğrulacağım.
Bakıyorum dünlere, mutluluk varmış
Yüreğimizi huzur, şefkatle sarmış
Şimdi ikimizden de, eser kalmamış
Maziye bir dokunsan doğrulacağım.
Ne kabir ne azabı korku vermiyor
Vicdan rahat olursa, gurur bilmiyor
Ama yoksun ya işte, yüzüm gülmüyor
Ufak bir adım atsan doğrulacağım.
İyi ki varsın'ımdın, yine öylesin
Çınlıyor kulağımda o güzel sesin
Sensiz güzel günleri gönül neylesin
Kabuğunu bir kırsan doğrulacağım.