Bir dolu kahır yüklüyüm
Dertliyim, kederliyim
Kendime sitemkarım bu gece
Ruhumu sıkıyor boş sokaklar
Nedense ağır geliyor bu gece
Huzur bulduğum loş ışıklar
Bedenim yorgun, çok yorgun
Ruhum kırgın, hüzün yüklü
Kendimle sohbet ettiğim kendim
Bu gece yalnızlığa hükümlü
Hoş ben her zaman yalnızdım ya
Günün kalabalığında
Gecenin suskunluğunda
Bir dolu kahır yüklüyüm
Öyle böyle değil ama...
Canım yanıyor, içim kanıyor
Gözlerim dolu dolu, yüreğime akıyor
Hissediyorum....
Bir dolu insan içindeyim
Kimi sevdiğim, kimi sevildiğim
Lakin...
Bir yalnızlık denizinde, kederdeyim
Herkes bana yabancı
Ben herkese yabancı
Zaman, hayat, insan...
Hem zalim hem de yalancı...
Boğazım düğümlenip, kısılsa da sesim
Biliyorum ki her şeye rağmen,
Hayat bir güzel devam ediyor
Kalemim de bana inat,
Yalnızlığıma ve acılarıma inat
Hüzne bürünmüş ruhumu eze eze
Bu dizeleri, bu şiiri yazıyor...
Bana, beni, benden anlatıyor...