Yazsam olmuyor yazmasam olmuyor
Susarsam volkan biriktiren dağ gibi
Volkanlar birikiyor yüreğimde
Patlamaya hazır yanar dağ misali
Sabır zırhım çatlar hale geliyor
Konuşsam doğrunun kıymeti yok
Yazsam değerin değerini anlatmak için
Sıradan sözler olur adı
Kimi der biliyorsun şiiri
Kimi de takar noktaya virgüle
Bazen kalem küser yazmaya
Görmek istemez dost bildiği kağıdı
Buz keser kalemi tutan el
Anlamsız gelir anlamlar yazana
Öylesine saatlerce bekler masada
Sessiz şiirler yazarım
Gecenin sessizliği gibi
Görünmeyen okunmayan
Kağıt kalem olmadan
Sahipsiz gözlerim boşluğa dalarken
Yalnızca benim okuya bildiğim
Tadım yok bu aralar
Şubat ayı gibi
Soğuk ve ayaz
Güneşin uğramadığı Antartika da
Buz dağları gibiyim.