Sen

Çölde bir derinliksin Sıla

Kıymetin İbrahim’den kalma

Rûhun has  damarını besler sunduğun em

Sîretinle  güneş açar nârin şebnem

İhyâ edersin imge denizinde fırtınaya tutulan tüm hastaları

İnciler çıkarırsın süveydâdan

Bâzen cân oluverirsin bâzen cânân

 


 

Bense

Hep kanlı zamanların kovalamaca oynayan nesnesi oluverdim

Her tabut gördüğümde ‘’öznenin ibret vesîkası işte budur’’ dedim

Sonra ağıtlar yakıldığını öğrendim ölü için

Oysa bir şeyler söyleyebileceğimi umut ediyordum ölüm için

Âh sıla benim için de ağla için için



 

Şimdi

Sütü kesilivermiş ahretlik huzûrun

Sevgiyle besleyemiyor zamanı

Yeni bir sürgüne gebe değil bakışlar

Açamıyor kadife tomurcuklar

Mutlu olarak nasıl büyüsün çocuklar

 



Âh Sıla

Bir otel odasında duvara yazdığım dârağacı mısrâlarımdasın

Ağıt yakan soğuk nefesimde yaşarsın son çılgın imbatlarla

Âteşe  teslîm etmeden önce mehtapsı hayâllerimi

Hilâl vakti gönderiver ayak seslerini

Sussun artık elemlerin orkestrası

Benzi atsın trajedilerin dramların

Komedi sarsın mekânı

Utansın sûretimin  hâkânı

 



Âh Sıla

Muallimi ol aşkın

Öğrencilerin aşka gelsin akın akın


 

Dursun Tiftik

 

 

( Sıla başlıklı yazı DursunTİFTİK tarafından 9.10.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.