Bunca Soru Sordum Cevabını Vermedin
Görmek gerekirken neden görmedin
Varmak gerekirken sen neden kaçtın
Bunca soru sordum cevabını vermedin
Suskun suskun bakma böyle ağlarım
Senle yola çıkarken yıkıldı dağlarım
Böyle boş gözlerle hep sana bakarım
Bunca soru sordum cevabını vermedin
Çağlamak istedim nehirler gibi çağlayan
Sen beni ettin gece gündüz ağlayan
İstedim olasın sen beni halimden anlayan
Bunca soru sordum cevabını vermedin
Yalnızlığa beni bürüdün çekildin kenara
Umudumu aldın merhem süreydin yaraya
Neden değer verdin değersiz her paraya
Bunca soru sordum cevabını vermedin
Baktım sana için boştu bir şey göremedim
İçini doldurursun dedim hep gülümsedim
Kabir azabını çektirdin namertle çekemedim
Bunca soru sordum cevabını vermedin
Zincirledim şimdi seni ver cevap sızlanma
Köz dökerim üstüne yakarım ver cevap soruma
Yoksa seninle namertle yaşamak gider zoruma
Bunca soru sordum cevabını vermedin
İyiliklerle olmadın kırılsın şimdi dalın
Beni de kırdın şimdi gerçeği anladın
Yapma dedikçe sana sen hep yanlış anladın
Bunca soru sordum cevabını vermedin
Gülveren’im attım ey gönlü kurtlar sofrasına
Yeni bir gönül bulursam varacağım yanına
Başını boş bırakmam aşkla varırım insan yanına
Bunca soru sordum cevabını vermedin
Vermedin soruma cevabı yem oldun kurtlara acımadım
Mehmet Aluç-Gülveren