&&
üzerime geldiler,
hayatımı mahvettiler...
Kaçmak istediklerim kadar,
gitmek istediklerim de var...
tutunmak istediğim
umutlarım olsa da,
sanki karanlıkta bir yanım.
Belki de bu yüzdendir
içimdeki korkularım.
&&
bazen;
yalnız kalırım
ve umutla hayallere dalarım
ama, umutsuzca gözlerimi açarım,
bir yaprak düşer yüreğimden
yaşamaktan vazgeçerim...
Zihnimin
bana oynadığı oyunlar,
ve yaptırdığı yanılgılar,
İçimde yaşayan çocuğu da öldürür.
&&
birde;
Yüreğime sığdıramadığım
tarifsiz acılarım var,
bir yanı beyaz bir yanı siyah olan
ve bir köşeye sıkışıp kalan
bambaşka duygularım var...
bir adım öteye
geçmeye de korkuyorum.
&&
belkide
hayatın karanlık sokaklarında,
onikiden vuramadığım hedeflerim var...
bilmiyorum ama
hırslarım ve özlemlerim de öksüz.
kırgınlıklarım
ve yalnızlıklarım yüzünden,
geri dönmek istemediğim
korkularım var...
&&
ve biliyorum ki;
acılarımla yaşamam gereken,
bir hayat duruyor önümde
ve milyonlarca insan gibi
yaşıyorum işte !!
buna yaşamak denirse.
&&