Söyleyin şimdi bana kim ne aramamış ne bulmuş
Arayan aramamış bulamamış böyle boşa oturmuş
Aramadığı mutlu etmemiş sonunda eli boş kalmış
Söyleyin şimdi bana kim ne aramamış ne bulmuş
Gece gündüz çalışmış aşka kapıyı kapatmış
Aşk karın doyurmaz demiş işte böyle aldanmış
Mutluluk beklerken mutsuzluğa kapı açmış
Söyleyin şimdi bana kim ne aramamış ne bulmuş
İnsan uğramazsa gönül denen hana
İşte böyle ağlar durur hem de yana yana
Bunları söyledim anlamadın ben sana
Söyleyin şimdi bana kim ne aramamış ne bulmuş
Göz görüp gönül sevmezse ıstırap düşer cana
Sen düşersin bir yana ıstırap gel der sana
Çare nedir diye gelip sorma bir daha bana
Söyleyin şimdi bana kim ne aramamış ne bulmuş
Gönül dağına çıkmalı derdi nedir diye sormalı
Muradı nedir ne ister oturup güzelce anlamalı
Bir gönül girmemişse gir demeli fazla uzatmamalı
Söyleyin şimdi bana kim ne aramamış ne bulmuş
Ateş düşmeli Gönül’e ateşiyle yanmalı
Dünya malına artık bir daha tapmamalı
Canan candan ne ister bu yolda çalışmalı
Söyleyin şimdi bana kim ne aramamış ne bulmuş
Bulmuş bulmuş arayan kul yârini bulmuş
Evinde oturan gönüller sararmış solmuş
Gönül aşk aşk derken neden kul evde oturmuş
Söyleyin şimdi bana kim aramış eli boş kalmış
Mehmet Aluç-Âşık Gülveren