HALA
GÜLÜYORUM(Şimdi moda olmuş)
Sene
bin dokuz yüz elli sekizdi sanırım
İstanbul
un İstanbul olduğu zamanlar
Çok
şıktı kadınlar ve erkekler
En şık
kıyafetlerle gidilirdi
Sinema
ve tiyatrolara, gazinolara
Radyo
evinde konserini
Siyah
takım elbisesi ile vermişti
Zeki
Müren..
Tedbirli
adamdı babam
Yılda
bir yapardı toplu alışveriş
Zeytinyağı,
Vita yağı,
Büyük
tenekelerle alınırdı
Etler
haftalık
Giysiler
yazlık kışlık
Çamaşırlar
düzine ile
Konfeksiyon
mu vardı,
Terzilere
çok iş düşerdi
Önceleri
Sümerbank'tan,
Sonra Beyoğlu
Mayer'den
Ayakkabılar
alınırdı Tanca dan
Biri
beyaz biri siyah,
Ve
kırmızı siyah ruganlar
Önemli
bir toplantı olmalıydı
Babam
ve amcalarım birlikteydiler
Babam
seslendi, kızım git falan amcanı da çağır
Gelsin
hemen
Babamın
sözünün üzerine söz olmazdı
Koşarak
indim merdivenlerden
Eski
evler iki katlıydı, altlarında kuyular
Giyip
telaşla ayakkabılarımı
Acele
fırladım Nişantaşı na
Her
gören bakıp gülümsüyordu bana
E-
demek ki artık büyümüş genç bir kız olmuştum
Güzel
miydim ne?
Koşmayı
bırakıp,yürüdüm aheste ve gururla
Gidip
amcama ilettim mesajı
Utanırdık
o zamanlar büyüklerimizden
Eğdim
başımı önüme, eğmez olaydım
O' ne?
ayakkabılarımın biri beyaz biri siyah
Kızardı
yüzüm daha da
Mümkün
olsa da girseydim yerin dibine
Tüm
kostaklanma sıfır
Caddeden
yürür müyüm artık,!
Arka
sokaklardan koştum eve
Görev
tamamlandı..!
Bu gün
bile hala hatırladıkça gülerim
Bir
bakan olursa bana
Bende
araştıran gözlerle bakarım kendime.
eminnur güler acar