Ağrı dağı gibi dumanlı.
Yaşlı dünyanın küresi misali.
Öğle ağırımki kendime.
Çoktan unutum denizin mavisini.
Eksik olmadı kül rengi bulutlarım.
Kayıp kentin sakiniydim.
Çoktan sönmüş sokağımın ışığı.

Beyazdan siyaha dönen düşlerim.
Başka baharlara göç eden umutlarım.
Uykumda uyandıran bitmeyen kabuslarım.
Güneşi mum ışığı bilirim.
Üşüdüğüm bu yaz mevsiminde.
Çatlamış ellerim kışın ayazında.
Henüz cemre düşmemiş aydayım

Payıma düşmüş patika yollar.
Geçit vermeyen zirvesi karlı dağlar.
Yürüyorum eteğinde. 
Çığ tehlikesi olma ihtimalinda.
Var olmak ve ya var olmamak.
Tam bir çizginin ortasında.
Ayakta tutmaya çalışıyorum.
Bu yorgun düşen bedeni.

Aklımda yazılmış ama henüz.
Yaşanmamış hikayem var.
Kocaman soru işareti duruyor ardında.
Baş edemezken geçmişin.
Yıpratıcı yaşadıklarıyla.
Bir de gelecek nasıl olacak.
Korkusu düştü içime.

( Bu Günler De Ağrı Dağı Gibiyim başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 3.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.