Varmıştım eve bir günün ,
Yorgunluğun ardında ,
Çekyata yasladım .
Ağrıyan sırtımı. 
Derken baktım zorlanıyor. 
Açık olan göz kapaklarım. 

O anda iki ben vardı. 
Biri uyumak istiyordu. 
Diğeri birden düşüncelere dalıyordu. 
Bir yarım uyku hali yaşıyordu,
Sanki bedenimin elektriği kesiliyordu. 

Akşam çoktan yerini geceye bırakmıştı. 
Derken bir demlik çay. 
Yanınada ince beli bir bardak. 
Başında yarım uykulu bulunduğum. 
Masaya geli verdi iç yorgunluğunu. 
Götürür misalinde. 

Gidiyordu yavaş yavaş. 
O üstüme çöken. 
Yarım uyku halim. 
Artık kaçmıştı uyumak. 
İsteyen diğer. 
Yanımında uykusu. 

Birden aklıma geldi. 
Alışkanlık haline getirdiğim. 
Şiir yazma alışkanlığım. 
Şair de değildim. 
Şiir yazmayıda bilmezdim. 
Yine şair olasım geliyordu. 
Gecenin siyah perdesi altında.
İlham oluyordu dem veriyordu. 
Bir kaç satır daha karala diye. 

Ve uzadıkça uzuyordu. 
Kalemde kağıda düşen mısralar. 
Sanki yazılmış ama. 
Henüz yaşanmamış. 
Hikayemi yazar gibiydim. 
Gecenin tül perdesinin altında. 
Bakmaksızın durmadan. 
Akan zaman ile. 
Duvardaki saattin geçen dakikalarına saniyelerine. 

( Akşam Yerini Geceye Bırakmıştı başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 2.12.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.