Kim küsebilir kadere daha yaşamak varken usulca
Kim nefes almaya kızabilir sevmediğine nefes oldu diye
Kalbin bir derya umman dünya dehlizlere kilitleme
Kızma kendine başaramadın diye
Başaramamak başarmanın kardeşidir
Sabır onların baş başkomutanı neden görmedin
Yine gözlerini kapattın kör baktın her yeri karanlık gördün kızdın
Yaslan sabır’a uzan üzerine bak dünyaya
İzin ver girsin karanlık dünyana ışık olsun
Şahlansın götürsün kızdıklarını gülümseyenleri getirsin
Bırak seni okusun sen onu oku yeterlidir
Bu şiirde böyle ne düz nede hecelidir gülümsetenlidir
Gülümsetenlidir derken şairleri de kattım içine dip not olsun
Şiiri sevmeyenlere de beğenmeyenlere de kapak olsun
Şiirimi değil yanlış anlaşılmasın maksat belli olsun
Kalem çekilsin benimle bir kenara okuyanları seyretsin
Ben gülümsetmeye fena yakalandım sizlerde ben gibi yakalanın
Birazda siz katkıda bulunun hemen arkanıza yaslanmayın
Mehmet Aluç-Âşık Gülveren