Online Üye
Online Ziyaretçi
Hey! Kıyıya vuran dalgalar,
şimdi seni tutamıyorum!
Eski bir İstanbul’dan
renk cümbüşü içinde,
denizimin
mavisi vursun!
Akla düşen pembe düşler
baharlar kursun!
Bozgun Mayısta güzide
sanma şu dağın tepesinde
en son Kerem’le Aslı tutuşmuş olsun!
Yıllar bir uçurtmanın peşine takılıp geçerken
sonbaharda
solmadan çehre,
arzunun şehrinde
uydum yörüngeni bulsun!
Ayla güneş buluşsun!
Aykırı dala konarken kelebekler
avunur gül kokulu çiçekler.
Sözcükler değişir dillerde
çocuksu dilekler içinde
Trenin olmadığı yerde
ayrılıklar dursun!
Uykusuz geçen geceler
bir bir sussun!
Az buçuk bilirim isteği
gönüle gönül kurulsun!
Eski bir İstanbul
çiçekten entariyi
üzerimde güzel bulsun!..