ELDEN NE GELİR
Allah’ın en büyük ayeti insan
Yorulur mu hiç?
Aşkın peşinde koşmaktan
Bıkar mı hiç?
Yar ile sohbetten
Allah’ın aşkından yarattığı
Fani olan insana
Zatından üflediği ruhun
Dönmemesi mümkün mü geri?
İsteyerek veya mecburi
Zamanlı doğanlar
Zamansız hayatı terk ederlerken
Gözlerim kıyameti yaşıyor
Yok oluşların rüzgârında
Savrulan ayetlerin yazıldığı sayfalar
Dipsiz koylarında kayboluyor
sonsuzluğun
Bembeyaz sayfalara yazılı iken
Çamurların içine düşmekten
Karanlık ellerin dokunmalarından
Kirlenmiş saflığım ve günâhsızlığım
Kendimi yasaklarla halvette
Suçlu ilan etmişim
Faili ben olmuşum
Mahkumiyetime ve cezama sebep
Gözyaşlarımla silmeye çalışıyorum
Geceleri herkesten saklanarak
Hayat kitabımın sayfalarındaki
hataları
Yüzümü gizleyip karanlığa
Feryadım sana ey sevgili!
İsyanım nefsime
Dualarımı kabul et
Yüreğimde aklandığımı sen bil
Yeter ki affet!
Sürgün geldiğim dünya arzında
Gurbet ruhumun mabedi oldu
Kalbim hasret rüzgârlarıyla savruldu
Aşkı aramaktan nefesi kesildi
bedenimin
Çatladı taşlar yetmedi sabır
Yürek kanadı damarlarında tenimin
Toprak büyük bir iştahla beklemekte
Geri alabilmek için
Verdiklerini koca bir ömür!
Belki bir gül filizlenecek
Belki bir fidan toprağımdan
Kim bilir!
Sala ile ezan arasındaki
Bu kısacık hayat filminde
Âşık olup ölmekten başka
Elden ne gelir!
28-03-2012
Şair, Burhan AKSU