Düþkün kýblemde metazori bir tebessüm,

Afakanlar basan ihanetine yüreðin

Yüzölçümü hangi mer/halede hangi yanlý zümre?

Ucunda kopuk düðmesi

Yakamda köhne yalnýzlýk

Yüzüm hep dönük sondan baþa serdiðimi

Sevip sevilmemek de deðil hani

Sefil yüreðin özlemi.

Kayýtsýz pirinç taneleri

Fokurdayan rahvan ruhun

Zemheri biriktiren mizacý:

Peþin hükümlü lakin

Demli her biri denmeyenlerin

.

Sermayesi ölüm mü hep bu þehrin?

Gidenler

Bir de hiçliðini beyan eden

Küçümen benlikler.

Kaydý kuytu da yok þiirlerin:

Adam boyu yalnýzlýk oysa

Yüreði derinden çizen.

Bir aldatmaca olmasýný diliyorum belki kurmaca belki karýncalanan zihnimin yeknesak bir oyunu.

Çalýntý sevinçleri sahiplenen nidalarla dolu geçmiþin ayak izleri ve üstün körü yalýn bir aný deðil de hislerin gücüne yenik düþtüðüm.

Pervazýnda isek bazý soyut varlýklarýn ve düþ gücümüz deðil de önsezilerimiz iþaret ediyorsa…

Týnýsý farklý olmalý bu günün demenin ötesinde her þey ve herkes ayný.

Kimileri deyip herkese genellediðimiz bazense herkes gibi, deyip de geçtiklerimizin yaný sýra farklý ve özel çaðrýþýmlar beklediðimiz týpký evrenden alacaklý týpký yaralý kuþun kanatlarýna usulca dokunmak gibi ve bahsi geçen ne ise kumar oynadýðýmýzýn da delili aslýnda yazdýðýmýz her satýrý kundaklayacak iken zaruri teselliler.

Hayatýn akýþýndan ayrý kalma güdüsü ve hep de olduðu gibi yine de mazeret beyan edip, kurmaca bir mutluluk.

Tanýþlýðýmýz var mý ki yabancýlarla ya dostlarýmýza da zarar verirse evren ve kalan yine kýrýklarý avuçladýðýmýz yaralý ellerimiz olur?

Sorulardan uzak cevaplarýn asýlý kaldýðý ve hala bir þeyleri ispatlamak adýna: bir yabancýdan yansýyan þaþalý bir alay; bir dostu kýrmaktan çekinip belki varlýðýmýzý mütemadiyen koruma zorunluluðu: neyden ya da ne amaçla mý? Ne fark eder ki ne de olsa kuramlar var ve aforizmalar var ve genel kabul görmüþ kurallar var: çoðunluk hep haklýdýr ve kazanan taraftýr ya da tam tersi: yalnýzlýk günahtýr ve de büyük bir suç.

Büyüyen o kartopu yine aslýna ihanet eden ne de olsa kar taneleri birbirine zarar vermeden düþmüyor mu yeryüzüne lakin birike birike oluþan o kocaman kartopu yerle yeksan ediyor geçtiði her yeri týpký kalabalýðýn çiðnediði; týpký yalýn kimliðinizin örselendiði ve týpký iyiye yönelseniz bile kötü ve yalnýz, aciz addedilen varlýðýnýz, o naif varlýðýnýz, o yeknesak duruþunuz yine suça davetiye çýkaran bir hýçkýrýk ve yürekten kopan devasa parçalar.

Parçalan, parçalan nereye kadar ve beklemekle mahvettiðiniz hayatýnýz sanki çýkmazýn da yolun da çukurlarý hep sizi yutuyor.

Rast geldiðiniz anlýk bir serzeniþte yine siz boyunuzun ölçüsünü alýp sarýldýðýnýz tüm derli toplu deyiþler babýnda bir ön görü geliþtirip bir yazýdan çok daha fazlasýný beklemek. Ne tuhaf, deðil mi? Yazmakla mutluluðun eþ güdümlü korelasyonu. Bir tutku belki yasak bir zevk belki günahlarýn en büyüðü belki de zamaný kelimelerle çiðnediðiniz gerçeði ya da kelimelerden medet umduðunuz akabinde anlaþýlma ve sevilme güdüsü ile çiðnediðiniz o beyaz boþluk ve her kelimenin izini takip edip aslýnda bilmezken saklý gözlerin her daim merceðinde olduðunuzu ya da bilmezden geldiðiniz ve kimin dost kimin düþman olduðunu bilmeden varlýðýnýzý ve sevginizi boca ettiðiniz hulasasý hayatýn hatta demli duygularla kýtlama yaptýðýnýz kelime öbekleri…

Yalýn bir kelime yýðýnýndan bir duygu tüneline uzandýðýnýz aslýnda hissettiklerinizin hicvine yenik düþüp sarsýlan ruhunuz ve egolarýn sancaðýný birbirine devrettiðine tanýk olup hala gözlerinizi kýsmýþ ufku gözlüyorsunuz… kim için ya da ne amaçla?

Sorularýn girizgâhýnda hep tutsaksýnýz ve ne kadar boþ verseniz de asla alamýyorsunuz kendinizi?

Kabaran dalgalar aslýnda içi boþ su tanecikleri ve çoðunluðun kazandýðý yalnýzlýðýn kaybettiði hatta basit bir hüznü bile insanlar size asla yakýþtýramazken belki de tam tersi: iþte hüznün diðer adý!

Kaybolmak kadar da olasý yine de korkusuzca ringine çýktýðýnýz hayat denen sýrnaþýk yaþama içgüdüsünün ve bilseniz de ölümün tek çare olduðunu, hala tutunmak hayata ve insanlara hatta tanýmadýðýnýz ve isimlerini dahi bilmediðiniz…

Tam bir curcuna belki de panayýr belki sýrdaþ bir kimlikten alacaðýnýz darbe neticesinde yeniden içine düþeceðiniz o kara delik yoksa tam tersi deyip, yeni baþtan teyakkuza geçmek mi?

Sarsýldýðýnýz ve savsaklandýðýnýz ama tek savunan yine kimliðinizin bitimsiz nakaratý ve hâsýl olan inancýn ufkunda bilseniz de kimsesizliðin ne anlama geldiðini, hala umut ettiðiniz ve gözünüzü sakýndýðýnýz sevdiklerinize de toz konduramadýðýnýz.

Biteviye gölgelenen aslýna ulaþmak adýna.

Bilinçsizce örselenen üstelik neye hizmet ettiðini de bilmeden bilinmezin…

Kaymakla uçmak arasýndaki o garip ters orantý.

Her düþüþün uçmaya sevk ettiði.

Her uçuþun kayýp düþmekle sonlandýðý.

Maruz kaldýðýnýz ve maðduriyeti de asla sonlandýramadan.

Garipsenecek bir boyutta hayatýn gözüne mil çektiðiniz o beyhude satýrlar…

Sersem bir gölgeye rastlayýp boþlukla dansýn varlýðýn týnýsýndaki vakur yükseliþ sanki ahenksiz bir iç döküm yine yeknesak notalardan uzaklaþýp kendi melodinizi çalmaktan haz duyduðunuz…

Kendiniz.

Kendi þarkýnýz.

Kendi hayatýnýz ve seçimleriniz ve tüm sevdikleriniz ve sevmeye yatkýn kimliðini koruyup kollamak kadar da hayatý en yüksek ritimde saklý tutmak üstelik aldýrmadan dýþ etkenlere hala iyiliði hoþ bir reveransla çaðlayan yüreðinizin de her atýþýný evrene ve mutluluða pelesenk ettiðiniz…

Sonlandýðýnýz deðil tek gerçek bilakis sonlanan sadece belli bir zaman dilimi ya da basit bir duygu aralýðý: týpký doðumla ölüm arasýnda zigzaglar çizen o ritüelden aþýrdýðýnýz iç gýdýklayýcý duygular.

Bir üzgün bir mutlu.

Kimine göre çok kötü oysaki bilinen ve doðru her þeyi ve herkesi gölgede býrakacak mahiyette deðil mi?

Kötülüðün neye tekabül ettiði ve en doðurgan duygu yine yaratmaya ve sevmeye meyyal hatýrþinas kimliðinizle bozguna uðrayan deðil de kendini yeniden keþfeden bir garip deyiþ kadar tutarsýz bir deli derviþ mahiyetinde, aldanmadan ve aldatmadan insanlarý en önemlisi de Tanrý’yý yolunuzda iz sürdüðünüz tüm gerçekler ama en önemlisi gerçek olan duygularýnýzla ve varlýðýnýzla mutluluða katýk yaptýðýnýz hayalleriniz.

Varsýn kötüler ve nefret odaklý söylemler ve söylem sahipleri dört dönensin evrende hatta çevrenizde yine sizi merkez ve duygularýnýzý meziyetten saymadan ama bilinen en çok da Allah katýnda, yine iþtirak ettiðiniz ne ise sadece inancýnýzýn ve umudunuzun yöneliþinde hoþ bir reverans yine sizi evrene ve evreni de size sunan yoksa her þey ve herkes yalan yeter ki; içinizdeki iyi tarafý ve o sersem çocuðu kollayýn tüm hezeyaný tetiklese de hayal kýrýklýðýnýz siz sadece sevin ve umut besleyin yarýnýn sancaðý kim bilir ne zaman dikilecek mutluluðun tarhýna diye ki bu, deðil mi hayatý yaþanýlýr kýlan ve sizi kollayan Yaratýcýnýn da buyurduðu üzere ve evet:

‘’Herkes yaratýlýþtan iyidir ve kötülüðe yöneliþi dýþ etkilerdendir.’’

Yalnýzlýk boynumuzun borcu belki de ve sessizce sevdiðimiz insanlar yine destursuz hiçbir gün geçmezken hele ki baðdaþ kurduðumuz þu satýrlarda ölmek bile güzel týpký sevginin ve Yaratýcýnýn buyurduðu üzere:

‘’Sevgi, dostlara saygýlý olmakla güçlenir.’’(Hz. Ali)