Uşağum 114.

 

Yazılmadık ne kadı ki, yazayım?
Kızılmadık ne kaldı ki, kızayım?
Bozulmadık ne kaldı ki, bozayım?
Herkes bir şey yazar, bozar uşağum!
Kimi kızar, kimi azar uşağum!

 

Sen yazarsın, biri gelip göz atar
Yüze gitmez, kahrolası söz atar
Çamur atar, pislik atar, toz atar
Hayasızlar gezer tozar uşağum!
Canlar bizar, dostlar bizar uşağum!

 

Saldırırlar, şahsiyetsiz sapıklar
Kısa yazar, kötü yazar, çabuklar
Din imandan her, değerden kopuklar
Edepsizler mezar kazar uşağum!
Ahmet çözer, Mehmet sızar uşağum!

 

Hiç yok yere kafa bozar bir melam
boş konuşur ne söz bilir ne kelam
Hiciv bazen gereklidir vesselam
Usta düzer çömez çizer uşağum!
Şair sezer sözü dizer uşağum!

Der Mikdadî yerinde son vermeli
Bu sahadan sapıkları sürmeli
ya isminden, ya rumuzdan görmeli
Yoksa uzar, sözler uzar uşağum!
Bizi üzer, sizi üzer uşağum!

 

Şair Mikdat Bal

 

( Uşağum 114. başlıklı yazı Mikdadi tarafından 17.03.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.