Bir sabah kalktım ki dünya
Gözlerimde maviler yeşiller
Gökyüzüne baktım herşey aynı
Yeryüzüne bakamadım kederden...
Gözlerim yaşarırdı ağlayamazdım sılada.
Duygulanıp yer bitirirdim kendimi;
İnsanları düşündükçe.
Bir gün yolcu oldum sessizce.
Kilometreler aştım;
Dağlara,ormanlara çıktım..
Ölen öldü ailemden kalan kaldı,
Ayrılanlar ayrıldı.
Kimi ise evlendi..
Göğsümü yumuşatmak için
Sahte hayallere gerek vardı.
Ağlamayı öğrendim sonra
Güldüm insanlarla beraber
İzlerken televizyonu küfrettim herkesle.
Hırsıza, namussuza, şerefsize...
Yaşıyorum sessizce…
Farkına bile varmadan,
Gözlerimin artık görmediği o kızıl ufukları
Özlüyorum sade…
Kimseye âşık değilim, kimse de bana...
( Yaşıyorum başlıklı yazı MehmetÇİFTCİ tarafından 22.01.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.