Ümit Göksun’a

Çehrende doğardı güne güneş, 
Sen gülümsediğin vakit. 
Okul pansiyonunun o soğuk odalarında. 
Şifayı kapmışlara bir çorba sıcaklığıydı. 
Ağzından dökülen her cümle. 

Nöbetçi öğretmenler bile, 
Ayaz çökmüş gece yarılarında seni dinlerdi. 
Başka gezegenleri anlatır gibi konuşurdun. 
Bir gemi yolculuğa hazır beklerdi. 
Anlattığın her hikaye kıtalar ötesinde. 
Ruhumuzu okşardı bilgeliğin. 
Ay en güzel senin çehrende dururdu. 

Acı bir yaz mevsimi arkadaşlarla gidilen gezi. 
Nasıl dönüştü acı habere. 
Ve aradan geçen beş yıl sanki koca mazi. 
Seni bizden alan Mudanya denizi. 
Hep anlatılan korku hikayeleri misali. 
Çocuklar bir daha cesaret edip gidemedi oraya
( Acı Yaz başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 10.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu