Sapanlı Çocuk
akşam erken iniyordu tarlaya
buğdayla oynar gibi oynuyordum sarışın saçlarıyla çocukluğumun
kurşuna dizdim hepsini sonra, biçerdöverle geçtim üzerinden
gördüm ki kar etmedi ayırmak saçlarımı tane tane
sıkıldım bu oyundan yeni bir cephe açtım kendime
yol üzerindeki taşlardan cephane yaptım
bir sapan bir de ip
gerdim sonra uzağa doğru, savaş tanrısını vurdum
çocukluğum kovan sırtında geçti
bir de izmaritlerini toplayarak ölü askerlerin
oysa bu tek oyundu bildiğim, bilyelerimden göz yaptım
döndürdüm gözleri biribirine vurdum
renkler birbirine girdi, nutuklar misketlerime
el değmemiş umutlar kaldı geriye
ne ben dokunabildim onlara ne de ölen çocuklar
hepsi arkadaşlarımdı, kimi esmer kimi kumral
çok geçmeden bir cephe daha açtım ölüme
önüm arkam sağım solum, en son ölendir sobe
hey size diyorum
savaşlar olmasın
misket oynayalım hep birlikte
mehmet gökhan damar
(
Sapanlı Çocuk başlıklı yazı
Gökhan Damar tarafından
1/11/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.