Yoksun
(Ben seni
yoksulluğa ve zulme karşı savaş açan yüreğinden tanımıştım)
Yoksun
Ama ben;
Her çiçekte seni
kokluyorum
Doğduğun,
ağladığın
Kucağıma aldığım ilk
gün gibisin
Ne de güzel
kokuyorsun öyle
Kokun yüreğime
dokunuyor
Haberin olsun…
Yoksun
Ama ben;
Bir çiçeği okşar
gibi
Yapraklarını öpüp
öpüp koklar gibi
Ve ilk kez
Dudaklarımla bir
ateşe dokunur gibi
Yana yıkıla
Bedenini okşuyorum
senin
Parmak uçlarımda
ateş tanrısı
İçimde dayanılmaz
bir sızı
Ellerim ellerine
dokunuyor
Saçlarını okşuyorum
Alev alev yangına
dönüşüyor rengin…
Düştüğü yeri yakıp
yıkan yokluğun
Ve kırık bir saat
gibi
Gözlerime takılıp
kalan yüzün
Ve buza kesmiş
tenin
Avuçlarımı yakıyor
usulca
Haberin olsun…
Yoksun
Ama ben;
Şimdi nasıl
Nasıl anlatsam
seni?
Dağlara, taşlara,
dipsiz kuyulara
Nasıl duyursam?
Sağırlaşmış
yüreklere yokluğunun sesini senin
Ağlamanın sınırına
o kadar da yakın duruyor ki gözlerim
Her söz içimde bir
çığ
Ağır bir hüzün
Ve bir felaket anı
sanki
Vurulduğun dağlar başıma
yıkılmış da
Altında bir ben
kalmışım gibi
Üstüme varmayın
İki gözüm iki
çeşme ağlarım şimdi…
İşin kötüsü
Hiçbir kelimeye de
sığdıramam ki ben seni
Sen ey! Gelincik
çiçeğim benim
Seviyorum seni
Haberin olsun…
Yoksun
Ama ben;
Ay ışığına karışan
yüzünü okşuyorum her gece
Haberin olsun…
Savaş Karaduman
(
Yoksun başlıklı yazı
Savaş tarafından
28.05.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.