Dolduruþa gelen cümle tadýnda hayat;

Naif sükûneti uzak cumhuriyetlerin bam telinde asýlý;

Nidalarýn eseri kalmadýysa

Bu mu yorgunluðun cüreti?

Kapýp da koyuvermiþ hürriyetlerin sarkacýnda

Nüfuslu bir yürek,

Yaralý kelamdan yana yananlarýn telaþýnda

Zaman aþýmý gölgeler mi mecburiyeti

Zafiyet denen sancý?

Zamanýn hýrçýn sancýlarýný uyutuyorum ayakucumda üstelik parmaklarýmý kemiren diþlerine hüznün sargýlar s/arýyorum hepsi ama hepsi sancýlý ölü doðmuþ çocuklarýmýn.

Babasýz düþler ürüyor gecenin çatýsýnda, anadan üryan yalnýzlýk kemiriyor notalarý aldýðým notlarda karalama adamlar ve yalýn ayak yalnýzlýklarý ile eþlik eden sayýsýz kadýn figürü.

Adýný bilmediðim ölüler üstelik mahremim tehdit altýnda zaman zaman. Üzünçlerimi saklýyorum göz kapaklarýmda usulca ve istikrarsýz kanýyorum anbean, dalýyorum yarýnlara, algýn ve sürgün kuþlarýn hükmettiði mavilikte Tanrý’dan kaçacak delik arýyor melek yüzlü iblis.

Zýt bir terennüm yine içimin kýpýrtýlarýna kýlýf geçirdiðim þu beyhude cümleler.

Zan altýnda tutuklu bir âþýk kadar uysal.

Zamansýz bir ölüm solurken þiir, kalburüstü sýfatlarýn zikri ile çoðalan derken azýmsanmayacak bir yükümlülük ile tehdit edildiðim gün gibi aþikâr, þakýyan sözcükler aklýmýn týpasýnda esir, aryalar bayat seslerin tetikleyici ve izdiham yaratan kekremsi düþ balyalarý.

Andýklarýma rahmet okumayý ihmal ettiðimden belli çektiðim vicdan azabý.

Þiir kalýntýlarýna gecenin; hikâye kahramanlarýna paylaþtýðým düþlerin ve nice kalýntý nice kehanet nice nice sanrý beslediðim koynumun yoksunluðunda alýp veremediðim yine içimin kemirgenliðinde bir sýfat özrü iken vasýfsýzlýðým.

Zamirler býkkýn.

Benden üreyen sensiz izdiham ise aykýrý bir nizam yine dünya pazarýnda cehalet iken baþ tacý belki de yüksündüðüm çocuk yanýmdýr bunlara vesile.

Kör talihin ýslattýðý amorti sevda masallarý ve ibriðin görünmediðine dair nice spekülasyon belli ki þizofrenin bir var oluþ kaygýsý Freud’un kulaðýma fýsýldadýðý.

Tahliller üretiyorum insana dair.

Sevdalar ekiyorum gönlümün arka bahçesine.

Çýkmazýn hasý aslýnda esefle kýnandýðým ve hüznün tarihçesi milat bildiðim gün dönümü.

Tümden gelen hezeyanlarýn ise içli dokunuþu varsýl bir gölge mahiyetinde iken içimin selfie’sine nazire eden kayýtlarý dün belleðimin.

Ben ki arýtamadýðým; ben ki cenginde kara yazgýnýn ve üredikçe husumet þu insan ýrkýna ne denli borçlu olduðumu görüyorum ne de olsa sevgi ekip geri dönümü iken satýlmýþ üç beþ hazan yapraðý.

Arakladýðým hiçbir düþ yok ki; bana ait olmasýn.

Ant içtiðim yürekte ve boykot ettiðim kinayelerinde insanoðlunun özür borçluyum Tanrý’ya.

O ki; yarattýklarýna haz etmediði onca görev ihlalinin sunumunda belli ki iradesine sahip çýkamadýklarýna dair bir burukluk.

Konuþmadan anlaþtýðým yegâne varlýk ve aklýmýn koridorlarýnda hangi duygu kýrýntýsý ise çarpýþtýðým melek yüzlü sevgi kelebeklerinin bir sunum da ben vaat ediyorum.

Aklým nasýl ki ýrak yarýndan; yüreðim nasýl da sokulgan geçirgen duygularýn med-cezir etkisi yarattýðý onca ikilemi henüz sindirememiþken…

Zansýz ömürler diliyorum, sorgusuz sevgiler, hükümsüz sayýsýz gölge ve sýðýndýðým rahmetinde hüznün biliyorum Tanrý kýrýk kalbimin en içinde saklý yoksa bunca bayat espriyi ve hicvi asla yutamazdým ölüm öncesi.

Ýþkillenen benliðimde bir niyaz ansýzýn ifþa ettiðim yine gönül pazarýnda teyakkuza geçtiðim üstelik sinsi bir dosttansa mert bir düþmaný yeðledim…

Kanýksadýðým iyiliklerle kesiþen yolumun uzaðýnda çapulcu bir imge selama duruyor ve al beni diyor yazmaya ant içtiðin hangi þiirse.

Ýyi de ant içtiðim sadece sevginin soluðunu hissettiðim bir ömür ötesi hayal.

Ýþte, diyor imge:

‘’Asla soldurma hayallerini ve al beni koynuna o beyaz boþluðun.’’

Hicvindeyim belli ki yansýmasýný istediðim ne ise.

Zararý olamaz ki kelimelerin ve asla da kundaklamazlar düþlerinizi.

Solmaya aday bir gün olduðunu bilsem de yarýna uzanýyor ellerim oysaki hala bu günü yaþýyorum.

Ýçselleþtirdiklerimin yorgunuyum.

Dýþ etkenlerin yolcusuyum belli ki eðer ki yazmak adýna aþk ile özdeþleþtirmiþsem yanmaya aday her cümlede.

Körelen dünlere, kanayan an’ýma ve son sürat eriþmeyi dilediðim hangi tahayyül ise bir o kadar dokunaklý bir yalan iken yüreðimi burkan üstelik depreþen insan sevgimin sunumunda bir ihanet iken dostlarýn bahar türküsü.

Ýmgeler çarpýþýyor yeniden aklýmýn koridorlarýnda.

Hizaya geç, diye tabur komutaný.

Uyuyorum aslýna ermeyi dilediðim bir mutluluk iken az sonra rüyama girecek ve ürüyorum satýr aralarýnda her ne kadar mevsim hazan olsa da þu solgun Mayýs gecesi.