Gel...
Zehir etme hayatı
Canı,
canan adına tuğyanı
Heva peşine düşüren nisyanı
Umut zannedilen,
şerik içeren isyanı
Her arzunun hüsranında
kahrettiren figanı
İnsan inancı, umudu için yaşar,
yoksa kanar terk et avutan zehabı
Koşulsuz mizana giden,
bir seçim bırakmayan, alıp götüren hakikatı
Nasıl düşlemezsin,düşünmezsin,
tefekkür, tahayyül etmezsin artık bırak nizahı
Nabzıma...
Ne kadar bakarsan bak
Meftun olmadıkça dilediğin ateşi yak
Sevdanın
vazgeçilmez öznesi olmalıdır hak
Ey saki haydi artık uyan,
gözlerinden mamurluğu at
Her lahzada yeniden başlıyor,
tefekkür edeni alıp götürüyor hayat
Her taşın üzerinde yazılıdır nasihat,
ibret almayan, ders çıkartmayan kimdir bir bak
Aklını, vicdanın pasif eden dedir kabahat,
zafiyetinin peşine düşendir, mizana götürür hakikat
Fidan...
