Öyle boynunu bükme gelincik! 
Gözünü kan bürümüş insanların.
Top mermileri yağarken başımıza,
Tadı kalmadı ilkbaharın.
Bu zulüm, bu bitmez kin,
Ne mezhep tanınıyor, ne din; 
İnsanlık, eşiğine gelmiş intiharın…


Böyle mahzun durma gelincik! 
Nazla salınma ayındı nisan,
Barut kokusu yakışmıyor kırlara; 
İnsanlığından utanıyor insan.


Bu akbabalar, bu kelle avcıları,
Dünya durdukça olacaktır.
Ve mermilerin kıvılcımı,
Çocukların gözbebeğindeki
Umut ışığında kaybolacaktır.


Sen neşeni yitirme gelincik! 
Çiçeklerin içinden uzat boynunu.
Uçurtma uçuran çocuklar, 
Dokunsun kadife yapraklarına.
Kaygılar dağılsın gamzelerinde,
Bir ömür boyu…

04.04.2014 Yayladağı

 Muhittin Alaca

( Gelincik başlıklı yazı Alaca tarafından 5.04.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.