Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir gönüle girmek sevilmek olmadı
nicedir
Sordum bu kapıyı açacak anahtarı
kimdedir
İlk tatlı dili sendedir ondan
sonra açılır kendisi
Tatlı sözler yok oldu dilimde bu
gönlüm delidir
Açarım dedi gönlüm gülüşümle
anahtarı bendedir
Her derdin devası bir gülümseme ile
sendedir
Lisanlar lügatler terk-i diyar
etse de insan insandır
Onu insan yapan lisan lügatten
önce gönlü canıdır
Deli hoyrat akar kanı bir zamanlar
ne güzel anıdır
Alır yâri sarar gönlüne vermez
kimseye elbet canıdır
Açarım dedi gönlüm gülüşümle
anahtarı bendedir
Her derdin devası bir gülümseme ile
sendedir
Aşk bu gönüle Rahmandan bir
Rahmettir İhsandır
Aşkı az gıdıklayan ise tatlı
dildeki tatlı lisandır
Gönül kapısı açılınca otur köşküne
senin divanındır
Sana gönül kapısında bakan gülen
elbette ki canandır
Açarım dedi gönlüm gülüşümle
anahtarı bendedir
Her derdin devası bir gülümseme ile
sendedir
Seyran etsem o gönlün candan bana
gülüşünü
Gülmezsen kaybeder seyrederiz
gönlün ölüşünü
Kul Mehmet’im kaybetme gönülde
bülbül ötüşünü
Sen ötünce açar yar gönlünde
gülleri unutma öpüşünü
Açarım dedi gönlüm gülüşümle
anahtarı bendedir
Her derdin devası bir gülümseme ile
sendedir
Mehmet Aluç /Kul
Mehmet