Sisli,pusulu gözlerimden düþen damla damla yaþ oldun,
Erirken sensizliðin pençesinde,ne derman ne de ilaç oldun.
Üþüdüm titredim soðuk gecelerde,
Sense koynuma yaðan damla damla kar oldun.

Ateþ oldun en sevdalý anlarýmda yaktýn kül ettin,
Su oldun istemeden belki de,boðdunda beni,söndüremedin.
Çile oldun yumak yumak ben seni ne çare; çözemedim,
Ölüm oldun,sinsice aldýn yüreðimi,damarlarýmda gezindin.

Oysa ki derme çatma ne hayaller büyütmüþtüm yüreðimde,
Ýki kýrýk sandalyede yaþlanmaktý aþk;
Kar yaðarken en soðuk gecelerde,ýsýnmaktý gözlerinle,
Dört mevsim sevdaydý benim umduðum hayat .

Þimdi becerebiliyorsan tamir etmeyi,kýrdýðýn gibi!
Gel düzelt,gel artýk,gel incitme yeter,üzme yüreðimi.
En sahte dünyalara satarken saf benliðimi,
Ýsyan ettirme ,býktýrma artýk kaderimi, dön geri.....