1
Bülbül…
Garip
bülbül…
Aşık
bülbül…
Yanmak
senin kaderin de var.
Bu
dünya bir tek sana dar.
Ötemez
sin…
Uçamazsın…
Ne
ötecek gülün var ne uçacak kanadın
Yoktur
sana bahar, gereksiz bu inadın
Yaban
ellerdedir senin muradın
Ötemez
sin,uçamazsın
Karga…
Kara
karga…
Tüyü
kara, gagası kara,yüreği kara
Ey
nasipsiz sende gülü beğenmezsin
Çirkin
sesinle düşürürsün de ahu zara
Yine
bülbül verir güle teselli sen bilmezsin
Kara
karga konduğundan beri güle
Gülde
hüzün bülbül de bitmez çile
Ne
bilir karga gülün kıymetini
Ondaki
o kokunun hikmetini
Daha
olmadı kimse bu sırra mazhar
Gül
dahi bilmedi bülbül neye yanar
Sabreyle
ey gönlüm, sabreyle ey gülüm
Tüm
dertlerin bittiği kafdağının arkası var
“yolcu…”