Gurbet elde soldu gonca gülümüz
Çürüdük gurbette, deren olmadı
Özlem yaktı uçtu gitti külümüz
Kuruduk gurbette seren olmadı
Yürekten ağladık bir sessiz gibi
Vatandan nasipsiz hissesiz gibi
Hedefsiz başı boş kimsesiz gibi
Yürüdük gurbette soran olmadı
Terk edince bizim oraları biz
Saramadık derin yaraları biz
Boynumuzu büküp karaları biz
Bürüdük gurbette saran olmadı
Yürekteki iman savdı belayı.
Ölürsek veren yok bize salâyı.
Üstümüze çöken kara sevdayı,
Kürüdük gurbette, eren olmadı..
Olmadı yan gelip yatanımız da
Yoktu elimizden tutanımız da
Gönlümüz aklımız vatanımız da
Eridik gurbette varan olmadı
Ah Mikdadi sen gel bu hasreti çek
Kimseyi yanımda bulamadım pek!
Yalnızlık hissini bu günlere dek
Koruduk gurbette gören olmadı!
Şair Mikdat Bal