Hayatın uzun ince yolunda.
Kara bulutlar dolaşıyur her yanımda.
Nankörler vuruyur beni sırtımda.
Acılarım kalsada dünümde.
Geceleri film gibi gelir geçer gözümde.
Böyle kaybetmemin sebebi nerede.
Bir ikilem oluşur bende
Kalırım bir arada iki derede.
Alışkınım bir kere insan gibi yaşamaya.
Kırılsamda kırmak gelmiyur içimde.
Şu üç günlük dünya geçitinde.
Üzmeninde üzülmeninde yeri olmamalı.
Duman oldum savruldum yerden yere.
Hep düştüm kederin eline.
Saplanıp durdum derinden derine.
Ağladım içinde dünya güveneyim neyine.
Nefes verip aldıkça hüzün dolandı dilime.
Kelepçe vurulmuş gibiydi umutlarıma.
Güneş bile doğmuyurdu sabahıma.
Çiçekler açmıyurdu kar yağıyurdu dağıma.
Yaşadaığımız bu günler neyin nesi.
İnsana yakışmıyur karanlığın sesi.
Yaşanan acılar kaçıyur insanın neşesini.
İnsanlarda artık doğru işlemiyur vicdan terazisi.