Onu seyretmeyi düşledim.
Gök yüz’ünü seyrederken
Masmavi gözlerini gülerken
Onu öpmeyi sevdim
Onun sarılmasını düşledim
Güçsüz kollarınla sarılamazken
Takatsiz dizlerinle yürüyemezken
Top oynamasını sevdim
Bana gülümsemiyor
Tepkileri tepkisizlik
Boş bakışları belli etmediği sevgiyi seviyorum
Onun anlatamadığı suskun gözlerinde
İnsanların acıyan bakışlarından
Korumaya çalışırken
Yarın endişesi çöken yüreğim
Benden sonra kim sever
Kim bulur incilerini yüreğinin
Hiç büyümeyen bir bebeğim var benim
Yaşı otuzlara da gelse
Hep bir bebek masumluğunda
Her zaman saf tertemiz sevgiyle
Hatta okul yolunda koşarken
Ben bir anneyim
Ben engelliyi seviyorum, tüm engellemelere rağmen
***(cangülüm)*** 14/12/16
Nebahat KILAKAY