Sevda ateþi bir kere düþmüþse yüreðine 
küllendi zannetsen de, geçen yýllarda 
unuttuðunu sansan da 
unutulmuyor! duruyor hep yüreðinin bir köþesinde. 

Kemirir içten içe ruhunu acý çekersin 
an gelir harlanýr ateþe düþersin 
lav olup akar yüreðine, yakar derinden 
ilk aþk! unutulmaz dostum unutamazsýn. 

Aþk bu düþtüðü yüreði terk etmez 
inkar etsen de, mutluluk tablosu çizsen de 
herkesi kandýrýrsýn, hatta kendini bile 
ama yüreðini, bir tek onu kandýramazsýn. 


Canan onuþ_25_11_2007_ist.